20 Զի ոչ եթէ բանիւք է արքայութիւնն Աստուծոյ, այլ՝ զօրութեամբ։
Զի ոչ եթէ ամօթ ինչ համարիմ զաւետարանն, քանզի զօրութիւն Աստուծոյ է ի փրկութիւն ամենայն հաւատացելոց. նախ Հրէի եւ ապա հեթանոսի։
Զի ոչ է արքայութիւնն Աստուծոյ կերակուր եւ ըմպելի, այլ՝ արդարութիւն եւ խաղաղութիւն եւ խնդութիւն ի Հոգին Սուրբ։
զօրութեամբ նշանաց եւ արուեստից, զօրութեամբ Հոգւոյն Սրբոյ, որպէս ինձ յԵրուսաղեմէ եւ շուրջ մինչեւ ի կողմանս Լիւրիկացւոց լնուլ զաւետարանն Քրիստոսի։
բայց նոցին իսկ կոչեցելոցն Հրէից եւ հեթանոսաց, զՔրիստոս՝ Աստուծոյ զօրութիւն եւ Աստուծոյ իմաստութիւն։
եւ բանն իմ եւ քարոզութիւն ոչ պատիր բանիւք իմաստութեան, այլ՝ արդեամբք Հոգւոյն եւ զօրութեամբ.
Զի թէ առաւել եւս պարծեցայց վասն իշխանութեանս մերոյ, զոր ետ մեզ Տէր ի շինել եւ ոչ ի քակել զձեզ, ոչինչ ամաչեցից։
զի աւետարանն մեր ոչ եղեւ առ ձեզ միայն բանիւ, այլ եւ զօրութեամբ եւ Հոգւով Սրբով եւ լրութեամբ բազմաւ, որպէս եւ գիտէք իսկ թէ որպիսիք եղեաք ի միջի ձերում վասն ձեր։