Եւ ասէ Քիրամ. Օրհնեալ է Տէր Աստուած Իսրայելի որ արար զերկինս եւ զերկիր, որ ետ Դաւթի արքայի որդի իմաստուն՝ գիտել զհանճար եւ զիմաստութիւն, որ շինեսցէ զտունն Տեառն եւ զտուն թագաւորութեան իւրոյ։
Իբրեւ կամեցաւ նա գնալ յԱքայիա, յօժարեալ եղբարց՝՝ գրեցին առ աշակերտսն ընդունել զնա. որ իբրեւ եհաս անդր, բազում նպաստ լինէր հաւատացելոցն ի ձեռն շնորհացն։
Զայս ասեմ շնորհօքն Աստուծոյ որ տուեալ են ինձ, ամենայնի որ է ի ձեզ, մի՛ առաւել ինչ խորհել քան զարժանն խորհելոյ, այլ խորհել ի զգաստանալ իւրաքանչիւր՝ որպէս եւ բաժանեաց Աստուած չափ հաւատոց։