5 զի հաւատք ձեր մի՛ իցեն իմաստութեամբ մարդկան, այլ՝ զօրութեամբ Աստուծոյ։ ՎՋ
Եւ կին ոմն անուն Լիդիա, ծիրանավաճառ ի Թիւատիր քաղաքէ, երկիւղած յԱստուծոյ, լուաւ, զորոյ Տէր իսկ եբաց զսիրտն անսալ խօսիցն Պաւղոսի։
Զի ոչ առաքեաց զիս Քրիստոս մկրտել, այլ աւետարանել. ոչ ճարտարութեամբ բանից, զի մի՛ ընդունայն լիցի խաչն Քրիստոսի։
Ես տնկեցի, Ապողոս ջուր ետ, այլ Աստուած աճեցոյց։
Եւ ասէ ցիս. Շատ են քեզ շնորհք իմ, զի զօրութիւն իմ ի տկարութեան կատարի։ Եւ արդ լաւ եւս լիցի ինձ պարծել ի տկարութիւնս, զի բնակեսցէ յիս զօրութիւնն Քրիստոսի։
Այսուհետեւ ունիմք զգանձս զայս յամանս խեցեղէնս, զի առաւելութիւն զօրութեանն իցէ յԱստուծոյ, եւ ոչ ի մէնջ։
ի բանս ճշմարտութեան, ի զօրութեան Աստուծոյ. վասն զինուն արդարութեան որ ընդ աջմէն եւ ընդ ահեկէն է.