11 Զի ո՞ ոք ի մարդկանէ գիտէ ինչ զմարդոյն, եթէ ոչ հոգի մարդոյն որ ի նմա. նոյնպէս եւ ոչ զԱստուծոյսն ոք գիտէ, եթէ ոչ Հոգին Աստուծոյ։
Կամ զհրաման Տեառն լուա՞ր, թէ ի քե՞զ եհաս իմաստութիւն՝՝։
Սիրտ առն ընդմտատարի՝ տրտմութիւն է անձին իւրոյ, եւ յորժամ ուրախ լինի՝ չխառնի ընդ թշնամանս։՝՝
Լոյս Տեառն շունչ մարդկան, որ քննէ զշտեմարանս սրտի։
Ջուր խոր է խորհուրդ սրտի առն, եւ այր իմաստուն քամեսցէ զնա։
Խորին է սիրտ քան զամենայն եւ մարդ է՝՝, եւ ո՞վ ծանիցէ զնա։
Ումեմն ի Հոգւոյն տուեալ է բան իմաստութեան. այլում՝ բան գիտութեան ըստ նմին Հոգւոյ.
Այլ մեզ յայտնեաց Աստուած Հոգւովն իւրով. զի Հոգին զամենայն քննէ եւ զխորս Աստուծոյ։