11 Մի՛ ոք զնա անգոսնեսցէ, եւ յուղարկեսջիք զնա խաղաղութեամբ զի եկեսցէ առ իս. քանզի ակն ունիմ նմա եղբարբք հանդերձ։
Որ ձեզ լսէ՝ ինձ լսէ, եւ որ զձեզ անարգէ՝ զիս անարգէ. եւ որ զիս անարգէ՝ զառաքիչն իմ անարգէ. եւ որ ինձ լսէ՝ լսէ այնմիկ որ զիսն առաքեաց։՝՝
Նոքա յուղարկեալք յեկեղեցւոյն՝ շրջեցան ընդ Փիւնիկէ եւ ընդ Սամարիա. պատմէին զդարձն հեթանոսաց, եւ առնէին ուրախութիւն մեծ ամենայն եղբարց։
Եւ եղեալ անդ ժամանակս՝ արձակեցան խաղաղութեամբ յեղբարց առ առաքեալսն՝՝։
Արդ եթէ եկեսցէ Տիմոթէոս, տեսջիք զիարդ աներկեւղ լինիցի առ ձեզ. զի զգործ Տեառն գործէ, որպէս եւ եսս։
թէ դէպ լիցի, առ ձեզ մնացից եւ կամ ձմերեցից, զի դուք յուղարկիցէք զիս ուր եւ երթալոցն իցեմ։
եւ ի ձէնջ երթալ ի Մակեդոնիա. եւ դարձեալ ի Մակեդոնիայ գալ առ ձեզ, եւ ի ձէնջ յուղարկել ի Հրէաստան։
Այսուհետեւ որ անարգէ, ոչ զմարդ անարգէ, այլ զԱստուած, որ եւ ետ զՀոգին Սուրբ ի ձեզ։
Զի մի՛ ոք զքո մանկութիւնդ արհամարհիցէ. այլ օրինակ լինիջիր հաւատացելոց բանիւք, գնացիւք, սիրով, հաւատովք, սրբութեամբ։
Զայդ խօսեաց եւ մխիթարեա եւ յանդիմանեա ամենայն սաստիւք, զի մի՛ ոք իցէ որ զքեզ արհամարհիցէ։
որք վկայեցին քոյոյ սիրոյդ առաջի եկեղեցւոյ. որոց բարիս արարեալ յուղարկես արժանիս Աստուծոյ։