Սակայն եւ ի մէջ նոցա՝՝ պատահար է որդւոց մարդկան, եւ պատահար է անասնոց, եւ պատահար յամենեսին ի նոսա. որպէս մահ սորա՝ նոյնպէս եւ մահ նորա եւ շունչ է յամենեսին. եւ զի՞նչ առաւելութիւն եղեւ մարդոյ քան զանասնոյ. եւ ոչ ինչ. զի ամենայն ինչ ընդունայն է։
Ոչ է մարդ իշխան ոգւոյ՝ արգելուլ զոգի, եւ ոչ գոյ իշխանութիւն նորա յաւուր մահուան. եւ ոչ գոյ հրեշտակութիւն յաւուր՝՝ պատերազմի, եւ ոչ ապրեցուցանէ ամպարշտութիւն զմերձաւորս իւր։