44 սերմանի մարմին շնչաւոր եւ յառնէ մարմին հոգեւոր. եթէ գոյ մարմին շնչաւոր, գոյ եւ հոգեւոր.
Եւ նոցա բացան աչք եւ ծանեան զնա, եւ նա եղեւ ի նոցանէ աներեւոյթ։
Եւ էր երեկոյ ի միաշաբաթւոջ աւուրն, եւ դրօք փակելովք ուր էին աշակերտքն ժողովեալ վասն ահին Հրէից, եկն Յիսուս եւ եկաց ի միջի նոցա, եւ ասէ ցնոսա. Ողջոյն ընդ ձեզ։
Եւ յետ ութ աւուր դարձեալ էին ի ներքս աշակերտքն, եւ Թովմաս ընդ նոսա. գայ Յիսուս դրօքն փակելովք եւ եկաց ի մէջ, եւ ասէ. Ողջոյն ընդ ձեզ։
Բայց զայս ասեմ, եղբարք, եթէ մարմին եւ արիւն զարքայութիւնն Աստուծոյ ժառանգել ոչ կարեն. եւ ոչ ապականութիւն զանապականութիւն ժառանգէ։
Քանզի շնչաւոր մարդ ոչ ընդունի զՀոգւոյն Աստուծոյ, զի յիմարութիւն է նմա. եւ ոչ կարէ գիտել, եթէ հոգեպէս քննիցի՝՝։