42 Նոյնպէս եւ յարութիւն մեռելոց. սերմանի ապականութեամբ եւ յառնէ առանց ապականութեան.
Քրտամբք երեսաց քոց կերիցես զհաց քո, մինչեւ դարձցիս յերկիր ուստի առար. զի հող էիր եւ ի հող դարձցիս։
Զմահ կոչեցի ինձ հայր, մայր եւ քոյր ինձ՝ զերր։
ի ճարպս իւրեանց արգելան. բերանք նոցա խօսեցան զամբարտաւանութիւն։
Մատո Աստուծոյ պատարագ օրհնութեան, կատարեա Բարձրելոյն զուխտս քո։
Ոչ ընդունիմ ի տանէ քումմէ զուարակս, եւ ոչ ի հօտից քոց նոխազս։
Ահաւասիկ ի խաղաղութիւն դարձաւ դառնութիւն իմ. փրկեցեր զանձն իմ զի մի՛ կորեայց, եւ ընկեցեր յետոյ իմ զամենայն զմեղս իմ։
Յայնժամ արդարքն ծագեսցեն իբրեւ զարեգակն յարքայութեան երկնից. որ ունիցի ականջս լսելոյ՝ լուիցէ։
Զի ոչ թողցես զանձն իմ ի դժոխս, եւ ոչ տացես Սրբոյ քում տեսանել զապականութիւն։
յառաջագոյն ծանուցեալ խօսեցաւ վասն յարութեանն Քրիստոսի, զի ոչ թողաւ ոգի նորա ի դժոխս, եւ ոչ մարմին նորա ետես զապականութիւն։
Եւ փոխեցին զփառս անեղծին Աստուծոյ ի նմանութիւն պատկերի եղծանելի մարդոյ եւ թռչնոց եւ չորքոտանեաց եւ սողնոց։
որ համբերութեամբ են ի գործս բարութեան՝ եւ զփառս եւ զպատիւ եւ զանեղծութիւն խնդրեն, զկեանսն յաւիտենից։
զի եւ ինքեանք իսկ արարածքն ազատեցին ի ծառայութենէ ապականութեան յազատութիւն փառաց որդւոցն Աստուծոյ։
Այլ փառք արեգական եւ այլ փառք լուսնի, եւ այլ փառք աստեղաց. եւ աստղ քան զաստղ առաւել է փառօք։
Զի զոր ինչ սերմանէ մարդ՝ զնոյն եւ հնձեսցէ. որ սերմանէ ի մարմին իւր՝ ի մարմնոյ անտի հնձեսցէ զապականութիւն. եւ որ սերմանէ ի Հոգին՝ ի Հոգւոյ անտի հնձեսցէ զկեանսն յաւիտենից։
յանեղծ եւ յանարատ եւ յանթառամ ժառանգութիւնն որ պահեալ է յերկինս ձեզ,