15 Իսկ արդ՝ զի՞նչ իցէ. կացից յաղօթս հոգւով, կացից յաղօթս եւ մտօք. սաղմոս ասացից հոգւով, սաղմոս ասացից եւ մտօք։
Եւ դողումն կալաւ զնոսա անդ. երկունք որպէս ի ծննդեան։
Արդ զի՞նչ լինիցի. ապաքէն լսեն՝՝ եթէ եկեալ ես.
Վկայ է ինձ Աստուած, զոր պաշտեմն հոգւով իմով յաւետարանի Որդւոյ նորա, թէ ո՛րպէս զյիշատակս ձեր առնեմ.
Իսկ արդ եթէ ապիրատութիւն մեր զԱստուծոյ արդարութիւնն յանդիման կացուցանէ, զի՞նչ ասեմք. միթէ անիրա՞ւ ինչ է Աստուած որ ածէ զբարկութիւն.
Իսկ արդ զի՞նչ ասեմք առ այս. եթէ Աստուած ի մեր կոյս է, ո՞վ իցէ մեր հակառակ։
Իսկ արդ զի՞նչ ասեմ, թէ զոհեալն իցէ՞ ինչ. եւ կամ կուռքն իսկ իցե՞ն ինչ։
Եթէ կամ յաղօթս լեզուաւ, հոգին իմ կայ յաղօթս, այլ միտք իմ անպտուղ են։
Այլ ի մէջ եկեղեցւոյն կամիմ բանս հինգ մտօք խօսել զի եւ զայլս խրատիցեմ, քան զբազում բանս՝ լեզուաւ։
Եւ արդ զի՞նչ իցէ, եղբարք, յորժամ ի մի վայր ժողովիցիք, իւրաքանչիւր ոք ի ձէնջ եթէ սաղմոս ունիցի, եթէ վարդապետութիւն ունիցի, եթէ յայտնութիւն ունիցի, եթէ լեզուս ունիցի, եթէ թարգմանութիւն ունիցի, ամենայն ի շինած լինիցի։
ամենայն աղօթիւք եւ խնդրուածովք աղօթս առնել յամենայն ժամանակի Հոգւով, եւ ի նոյն տքնեսջիք ամենայն ժուժկալութեամբ եւ խնդրուածովք վասն ամենայն սրբոց,
Բայց այս զի՞նչ է. որով օրինակաւ եւ իցէ, եթէ՛ պատճառանօք եւ եթէ՛ ճշմարտութեամբ, Քրիստոս պատմի, եւ ընդ այս խնդամ, այլ եւ ուրախ եւս եղէց։
Զի բանն Քրիստոսի բնակեսցէ ի ձեզ առատապէս, ամենայն իմաստութեամբ ուսուցանել եւ խրատել զմիմեանս, սաղմոսիւք եւ օրհնութեամբք եւ երգովք հոգեւորօք՝ եւ շնորհօք օրհնել ի սիրտս ձեր զԱստուած։
Վշտանայցէ՞ ոք ի ձէնջ, յաղօթս կայցէ. բերկրիցի՞ ոք, սաղմոս ասասցէ։
Այլ մեք, սիրելիք, եղիցուք՝՝ շինել զանձինս սրբութեամբն հաւատոց, ի Հոգին Սուրբ կացցուք յաղօթս՝՝,