7 ամենայնի տեւէ, ամենայնի հաւատայ, ամենեւին յուսայ, ամենայնի համբերէ։
Եւ ծառայեաց Յակոբ վասն Ռաքելայ ամս եւթն. եւ էին յաչս նորա իբրեւ աւուրք սակաւք, քանզի սիրէր զնա։
Եթէ արկցէ զձեռն իւր զինեւ Հզօրն, քանզի եւ սկսեալ իսկ է. եթէ ո՞չ խօսեցայց եւ յանդիմանեցայց առաջի նորա։
Ատելութիւն գրգռէ զհակառակութիւն, եւ զամենեսին որ ոչն հակառակին ծածկէ սէր։
Եւ եղիջիք ատեցեալք յամենեցունց վասն անուան իմոյ. իսկ որ համբերեսցէ ի սպառ՝ նա կեցցէ։
Եւ վաղվաղակի աղաղակեաց հայր մանկանն եւ ասէ. Հաւատամ, օգնեա անհաւատութեանս իմում։
Պարտ է մեզ որ կարողս եմք՝ զտկարութիւն տկարացն բառնալ, եւ մի՛ անձանց եւեթ հաճոյ լինել։
Զի յուսով ապրեցաք. այլ յոյս տեսանելի չէ յոյս. զի զոր տեսանէ ոք՝ զի՞ եւս յուսայ։
Սէր երկայնամիտ է, քաղցրանայ. սէր ոչ նախանձի, ոչ ամբարհաւաճէ, ոչ հպարտանայ.
Եթէ այլք ձերով իշխանութեամբդ վայելեն, ո՞չ առաւել եւս մեք. այլ ոչ ի գործ ինչ արկաք զիշխանութիւնս զայս. բայց ամենայնի համբերեմք, զի մի՛ խափան ինչ լինիցիմք աւետարանին։
Զմիմեանց բեռն բարձէք, եւ այնպէս կատարեցէք զօրէնսն Քրիստոսի։
Եւ խօսեցայ ընդ ձեզ ի ժամանակին յայնմիկ եւ ասեմ. Ոչ կարեմ միայն հանդարտել ձեզ.
Զի ի բացի եգիտ զնա. եւ բողոքեաց աղջիկն խօսեալ, եւ ոչ ոք էր որ օգնէր նմա։
որպէս եւ մեզ ձեւք պարծել յեկեղեցիսն Աստուծոյ վասն համբերութեան ձերոյ եւ հաւատոց յամենայն հալածանս ձեր եւ ի նեղութիւնս, որում դուքն համբերէք.
բայց ծառայի Տեառն ոչ է պարտ կռուել, այլ հեզ լինել առ ամենեսեան, ուսուցիչ, անոխակալ.
հալածանաց, չարչարանաց, որպիսիք եղեն ինձ յԱնտիոք եւ յԻկոնիոն եւ ի Լիւստրոս, որպիսի՛ հալածանաց համբերի, եւ յամենայնէ փրկեաց զիս Տէր։
այլ դու զուարթ կաց յամենայնի, ճգնեաց, զգործս աւետարանչի գործեա, զպաշտօնդ քո կատարեալ կալ։
Արդ եկայք ելցուք առ նա արտաքոյ բանակին՝ առեալ յանձն զնախատինս նորա։
Երանեալ է այր որ համբերիցէ փորձանաց. զի եթէ ընտիր եւս գտանիցի, առցէ զպսակն կենաց՝ զոր խոստացաւ սիրելեաց իւրոց Տէր։
որ զմեր մեղսն իւրով մարմնովն վերացոյց ի խաչափայտն, զի լիցուք զերծեալք ի մեղաց անտի, եւ իցեմք արդարութեանն կենակիցք. որոյ վիրօքն բժշկեցայք։
Նախ քան զամենայն սէր սերտ ունել ընդ միմեանս. զի սէր ծածկէ զբազմութիւն մեղաց։