1 Եթէ զլեզուս մարդկան խօսիցիմ եւ զհրեշտակաց, եւ սէր ոչ ունիցիմ, եղէ ես իբրեւ զպղինձ որ հնչէ, կամ իբրեւ զծնծղայս որ ղօղանջեն։
Օրհնեցէք զնա ի բանս քաղցունս, օրհնեցէք զնա ի բարբառ լսելի. օրհնեցէք զնա ի ձայն գոհութեան։
Յայնժամ պատասխանի տացէ նոցա եւ ասասցէ. Ամէն ասեմ ձեզ. Որովհետեւ ոչ արարէք միում ի փոքրկանցս յայսցանէ, եւ ոչ ինձ արարէք։
Նշանք այնոցիկ որ հաւատանն՝ երթիցեն զհետ, այսոցիկ. յանուն իմ դեւս հանցեն, լեզուս խօսեսցին,
Զի եթէ վասն կերակրոյ եղբայրն քո տրտմի, ոչ եւս սիրով գնացեր. մի՛ կերակրովն քով զնա կորուսաներ, վասն որոյ Քրիստոսն մեռաւ։
այլում՝ յաջողութիւնք զօրութեանց, այլում՝ մարգարէութիւն, այլում՝ ընտրութիւն հոգւոց. այլում՝ ազգք լեզուաց, այլում՝ թարգմանութիւն լեզուաց։
Եւ եթէ ասիցէ ունկն. Վասն զի չեմ ակն, չեմ ի մարմնոյ անտի, ոչ այնու չիցէ ի մարմնոյ անտի։
Ումեմն ի Հոգւոյն տուեալ է բան իմաստութեան. այլում՝ բան գիտութեան ըստ նմին Հոգւոյ.
Սէր ոչ երբեք անկանի. եթէ մարգարէութիւնք են, խափանեսցին, եթէ լեզուք՝ լռեսցեն, եթէ գիտութիւն՝ խափանեսցի։
Զի որ խօսի ի լեզուս՝ ոչ ընդ մարդկան խօսի, այլ՝ ընդ Աստուծոյ. զի ոչ ոք է որ լսէ, բայց հոգւով խօսի խորհուրդս։
Որ խօսի ի լեզուս՝ զանձն իւր շինէ. եւ որ մարգարէանայն՝ զեկեղեցին շինէ։
Կամիմ զի ամենեքին դուք ի լեզուս խօսիցիք, առաւել՝ զի մարգարէանայցէք, զի լաւ է որ մարգարէանայն՝ քան զայն որ ի լեզուսն խօսիցի. բայց եթէ թարգմանեսցէ, զի եկեղեցին շինութիւն առնուցու։ ՎՋ
Այլ վասն զոհից կռոցն, գիտեմք եթէ ամենեքին գիտութիւն ունիմք. գիտութիւն հպարտացուցանէ, այլ սէր շինէ։
զի յափշտակեցաւ ի դրախտն, եւ լուաւ բանս անճառս, զոր ոչ է պարտ մարդոյ խօսել։
Իսկ պտուղ Հոգւոյն այս է. սէր, խնդութիւն, խաղաղութիւն, երկայնմտութիւն,
Զի ի Քրիստոս Յիսուս ոչ թլփատութիւն ինչ կարող է, եւ ոչ անթլփատութիւն, այլ՝ հաւատք սիրով աջողեալք։
Քանզի գլուխ պատուիրանին սէր է, ի սուրբ սրտէ եւ ի մտաց բարեաց եւ յանկեղծաւոր հաւատոց.
Նախ քան զամենայն սէր սերտ ունել ընդ միմեանս. զի սէր ծածկէ զբազմութիւն մեղաց։
Քանզի մեծաբանս սնոտեաց բարբառեալ պատրեն գիջութեամբք, ցանկութեամբք մարմնոյ զայնոսիկ՝ որ ստոյգն փախչիցին յայնցանէ՝ որ ի մոլորութեանն շրջիցին.
Եւ լուայ ձայն յերկնից որպէս զձայն ջուրց բազմաց եւ ձայն որոտման մեծի. եւ լուայ իբրեւ զձայն քնարահարաց, զի հարկանիցեն զքնարս իւրեանց։