23 եւ որ թուինն թէ անարգագոյնք իցեն մարմնոյն, այնց առաւելագոյն պատիւ առնեմք. եւ ամօթոյքն մեր առաւել եւս պարկեշտութիւն ունին։
Եւ արար Տէր Աստուած Ադամայ եւ կնոջ նորա հանդերձս մաշկեղէնս, եւ զգեցոյց զնոսա։
Եւ բացան աչք երկոցունց, եւ գիտացին զի մերկ էին. եւ կարեցին տերեւս թզենւոյ, եւ արարին իւրեանց սփածանելիս։
Այլ առաւել որ թուին անդամք մարմնոյն թէ տկարագոյնք իցեն, կարեւորք են.
Եւ պարկեշտիցն մերոց չէ ինչ պիտոյ. քանզի Աստուած խառնեաց զմարմինն. եւ նուազին առաւել եւս պատիւ ետ.
բայց կեցցէ վասն որդեծնութեանն, եթէ կայցեն ի հաւատս եւ ի սէր եւ ի սրբութիւն պարկեշտութեամբ։
Նոյնպէս եւ կանայք ի զարդ խոնարհութեան ակնածութեամբ եւ զգաստութեամբ զարդարել զանձինս, մի՛ ի հիւսս ոսկեմանս ընդելուզեալս մարգարտով, կամ ի հանդերձս պաճուճեալս,