1 Այլ վասն հոգեւորացն, եղբարք, ոչ կամիմ եթէ տգէտք իցէք։
Ոչ կամիմ եթէ տգէտք իցէք, եղբարք, զի բազում անգամ յօժարեցի գալ առ ձեզ, եւ արգելայ մինչեւ ցայժմ. զի եւ ի ձեզ գտից պտուղ ինչ որպէս եւ յայլ հեթանոսս։
Ոչ կամիմ եթէ տգէտք իցէք, եղբարք, զի հարքն մեր ամենեքին ընդ ամպովն էին, եւ ամենեքին ընդ ծովն անցին.
Իսկ եթէ ոք համարիցի մարգարէ լինել, կամ հոգեւոր, գիտասցէ զոր գրեցիդ առ ձեզ թէ Տեառն պատուիրանք են։
Քանզի ոչ կամիմ տգէտ լինել ձեզ, եղբարք, վասն նեղութեան մերոյ եղելոյ յԱսիա. զի առաւել քան զկար մեր ծանրացաք, մինչեւ անյոյս լինելոյ մեզ եւ ի կենաց։
Եւ նա ետ զոմանս առաքեալս, զոմանս մարգարէս, զոմանս աւետարանիչս, զոմանս հովիւս եւ վարդապետս.
Եթէ հաւատամք եթէ Յիսուս մեռաւ եւ յարեաւ, նոյնպէս եւ Աստուած զննջեցեալսն ի ձեռն Յիսուսի ածցէ ընդ նմա։
Եւ այս եւս մի՛ լիցի ի ձէնջ ծածկեալ, սիրելիք, զի մի օր Տեառն իբրեւ զհազար ամ է, եւ հազար ամ՝ իբրեւ զմի օր։