31 Զի եթէ զանձինս քննէաք, ապա ոչ դատապարտէաք։
Փորձեսցէ մարդ զանձն իւր, եւ ապա ի հացէ անտի կերիցէ եւ ի բաժակէն արբցէ։
Վասն այնորիկ իսկ են ի ձեզ բազում հիւանդք եւ ախտաժէտք, եւ շատ եւս այն են որ եւ ննջեցեալքն իսկ իցեն։
Եւ եթէ դատիմք, ի Տեառնէ խրատիմք. զի մի՛ ընդ աշխարհի դատապարտեսցուք։
Ապա եթէ խոստովան լինիցիմք զմեղս մեր, հաւատարիմ է նա եւ արդար առ ի թողուլ մեզ զմեղս մեր, եւ սրբել զմեզ յամենայն անիրաւութենէ։
Յիշեա այժմ ուստի անկարն, եւ ապաշաւեա, եւ զառաջին գործսն քո արա. ապա թէ ոչ՝ գամ ես՝՝ վաղվաղակի, եւ շարժեցից զաշտանակս քո ի տեղւոջէ իւրմէ, եթէ ոչ ապաշխարեսցես։