22 Միթէ տունս ո՞չ ունիցիք ուտելոյ եւ ըմպելոյ. եթէ զեկեղեցեա՞ւն Աստուծոյ արհամարհիցէք, եւ յամօթ առնէք զչքաւորսն. զի՞նչ ասացից, գովեցի՞ց զձեզ յայդմ. ոչ՝՝ գովեմ։
Որ կատակէ զաղքատով՝ բարկացուցանէ զԱրարիչ նորա, եւ որ ոտն հարկանէ կորուսելոյն՝ ոչ արդարասցի. իսկ որ գթայն՝ ողորմութիւն գտցէ։՝՝
Զգոյշ կացէք անձանց եւ ամենայն հօտիդ, յորում եդ զձեզ Հոգին Սուրբ տեսուչս՝ հովուել զժողովուրդ Տեառն, զոր ապրեցոյց արեամբ իւրով։
Առանց գայթակղութիւն դնելոյ Հրէից եւ հեթանոսաց լինիցիք եւ եկեղեցւոյն Աստուծոյ։
Այլ զայս պատուիրեմ, ոչ որպէս թէ գովիցեմ, զի ոչ ի լաւ անդր՝ այլ ի վատթարն նկրտիք։
Գովեմ զձեզ զի զամենայն ինչ զիմ յիշէք, եւ որպէս աւանդեցի ձեզ, զաւանդութիւնսն ունիցիք։
Ապա թէ ոք քաղցեալ իցէ, ի տան իւրում կերիցէ, զի մի՛ ի դատապարտութիւն ժողովիցիք։ Բայց զայլ ինչ, յորժամ եկից, յայնժամ պատուիրեցից։
Զի ես իսկ եմ տրուպն առաքելոց, որ չեմ իսկ արժանի թէ կոչեցայց առաքեալ, զի հալածեցի զեկեղեցին Աստուծոյ։
ապա թէ յամեցից, զի գիտասցես թէ ո՛րպէս պարտ իցէ քեզ ի տան Աստուծոյ շրջել, որ է եկեղեցի Աստուծոյ կենդանւոյ, սիւն եւ հաստատութիւն ճշմարտութեան։
(Ապա եթէ ոք իւրում տանն վերակացու չգիտիցէ լինել, զիա՞րդ եկեղեցւոյ Աստուծոյ խնամակալ լիցի։)