29 որպէս զի մի՛ պարծեսցի ամենայն մարմին առաջի Աստուծոյ։
Պատմեսցեն երկինք զարդարութիւն նորա, զի Աստուած դատաւոր է։ Հանգիստ։
Այսպէս ասէ Տէր. Միթէ վերանայցէ՞ փայտատ առանց փայտահարի, կամ բարձրանայցէ՞ սղոց առանց ուրուք ձգելոյ. նոյնպէս թէ զգաւազան ոք կամ զփայտ ինչ առնուցու. նա եւ ոչ այնպէս։
Այսպէս ասէ Տէր. Մի՛ պարծեսցի իմաստունն յիմաստութիւն իւր, եւ մի՛ պարծեսցի հզօրն ի զօրութիւն իւր, եւ մի՛ պարծեսցի մեծն ի մեծութիւն իւր.
Ունիմ այսուհետեւ պարծանս ի Քրիստոս Յիսուս առ Աստուած։
Բայց գիտեմք, որ ինչ միանգամ օրէնքն ասեն՝ այնոցիկ որ ընդ օրինօքն են, ասեն. զի ամենայն բերան խցցի, եւ դատապարտ լիցի ամենայն աշխարհ՝ Աստուծոյ։
Իսկ արդ ո՞ւր են պարծանքն. արգելան. յորո՞ց օրինաց, ի գործո՞ց անտի. ոչ, այլ ի հաւատոցն օրինաց։
Զի եթէ Աբրահամու գործովք էր արդարացեալ, ունել ունէր պարծանս, այլ ոչ առ Աստուած։
զի որպէս եւ գրեալ է. Որ պարծին՝ ի Տէր պարծեսցի։
Իսկ արդ ո՞վ է որ քննիցէ՝՝ զքեզ. զի՞նչ ունիս զոր ոչ իցէ առեալ. եւ եթէ առեր, զի՞ պարծիս իբրեւ զչառեալ։
Ոչ բարւոք են պարծանքդ ձեր. ո՞չ գիտէք եթէ փոքր մի խմոր զամենայն զանգուածն խմորէ։
ոչ ի գործոց, զի մի՛ ոք պարծեսցի։