22 Իսկ որովհետեւ Հրեայք նշան հայցեն, եւ հեթանոսք իմաստութիւն խնդրեն,
Եւ ետ յաւուր յայնմիկ նշան եւ ասէ. Այս նշան է զոր խօսեցաւ Տէր եւ ասէ. Ահա սեղանդ պատառեսցի, եւ հեղցի պարարտութիւնդ որ ի վերայ դորա։
Եկին փարիսեցքն եւ սկսան վիճել ընդ նմա, եւ խնդրէին ի նմանէ նշան յերկնից փորձելով զնա։
Եւ այլք փորձէին եւ նշան յերկնից խնդրէին ի նմանէ։
Իսկ եթէ մատամբ Աստուծոյ հանեմ զդեւս, ապա հասեալ է ի վերայ ձեր արքայութիւն Աստուծոյ։
Պատասխանի ետուն Հրեայքն եւ ասեն ցնա. Զի՞նչ նշան ցուցանես դու մեզ զի զայդ առնես։
Եթող կինն զսափորն իւր եւ չոգաւ ի քաղաքն, եւ ասէ ցմարդիկն.
Ասէ ցնա Յիսուս. Եթէ ոչ նշանս ինչ եւ արուեստս տեսանէք, ոչ հաւատայք։