Եւ Սաղղում որդի Կովրեայ, որդւոյ Աբիսափայ, որդւոյ Կորխայ. եւ եղբարք նորա ի տանէ հօրն իւրեանց, Կորխացիքն ի վերայ գործոց սպասուն, որք պահէին զպահպանութիւնս խորանին՝ ինքեանք եւ հարք իւրեանց ի բանակին Տեառն, եւ պահէին զմուտն։
Եւ արձակեաց զնոսա Մովսէս, հազար այր ի ցեղէ հանդերձ զօրու իւրեանց, եւ զՓենեէս որդի Եղիազարու որդւոյ Ահարոնի՝՝ քահանայի. եւ զսպասն սրբութեան եւ փողքն ազդեցութեան ի ձեռս նոցա։
Եւ ոստիկան Եղիազար որդի Ահարոնի քահանայի՝ զեւղն լուսոյ եւ զխունկսն հանդերձանաց եւ զզոհն հանապազորդ եւ զեւղն օծութեան, եւ զհանդերձ՝՝ ամենայն խորանին եւ որ ինչ ի նմա, եւ որ ի սրբութեանն եւ յամենայն սրբութիւնսն՝՝։
Պատասխանի ետ մի ոմն ի մանկտւոյ նորա եւ ասէ. Ահա տեսի զորդի Յեսսեայ զԲեթղեհեմացի, եւ գիտէ սաղմոս, եւ այր իմաստուն եւ այր պատերազմօղ, եւ այր հանճարեղ եւ ճարտարաբան, եւ այր գեղեցիկ տեսլեամբ, եւ Տէր ընդ նմա։