ՄՆԱՑՈՐԴԱՑ ԱՌԱՋԻՆ 5:20 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)
20 եւ զօրացան ի վերայ նոցա, եւ տուան ի ձեռս նոցա Հագարացիքն եւ ամենայն խորանք նոցա՝՝. վասն զի առ Աստուած գոչեցին ի պատերազմին՝ եւ լուաւ նոցա, զի յուսացան ի նա։
Եւ եղեւ իբրեւ տեսին կառապետքն զՅովսափատ արքայ Յուդայ՝՝, եւ ասեն ցմիմեանս. Թուի թէ սա իցէ արքայն Իսրայելի։ Եւ պատեցին զնա պատերազմել. եւ աղաղակեաց Յովսափատ։
Եւ եղեւ իբրեւ տեսին իշխանք կառացն զՅովսափատ, եւ ասեն նոքա. Սա է արքայն Իսրայելի։ Եւ շուրջ եղեն զնովաւ պատերազմել. եւ գոչեաց Յովսափատ, եւ Տէր ապրեցոյց զնա. եւ դարձոյց զնոսա Աստուած ի նմանէ։
Տէր Աստուած մեր, ո՞չ առնես դատաստանս ի նոսա. վասն զի ոչ գոյ զօրութիւն մեր ընդդէմ կալ բազում ամբոխին այնորիկ, եւ ոչ գիտեմք զինչ արասցուք նոցա. այլ առ քեզ են աչք մեր։
եւ առ երկիւղի եւ ամօթոյ մարդկան յայտնիցեն եւ կործանեսցին. իսկ որ յուսացեալ է ի Տէր՝ ուրախ լիցի։ Ամպարշտութիւն առն՝ ածէ գայթակղութիւն, եւ որ յուսա ի Տէր՝ ապրեսցի։՝՝
Եւ ա՛ռ Սամուէլ վէմ մի, եւ կանգնեաց ի մէջ Մասփայ եւ ի մէջ Բեթսանայ հնոյն՝՝. եւ կոչեաց զանուն նորա Աբենեզեր, վէմ օգնականի.՝՝ եւ ասէ. Մինչեւ ցայս վայր օգնեաց մեզ Տէր։