Եւ առաքեաց Աբիսողոմ եւ կոչեաց զԱքիտոփէլ Թեկուացի խորհրդակից Դաւթի ի քաղաք իւր ի Գովլա՝՝ ի զոհել իւրում զզոհսն. եւ եղեւ ժողով սաստիկ, եւ ժողովուրդ բազում երթայր ընդ Աբիսողոմայ։
Եւ խորհուրդ Աքիտոփելայ զոր խորհէր յաւուրսն առաջինս, որպէս թէ հարցանիցէ ոք բան յԱստուծոյ, այնպէս էր ամենայն խորհուրդն Աքիտոփելայ ե՛ւ առ Դաւթի ե՛ւ առ Աբիսողոմայ։
Եւ Աքիտոփէլ իբրեւ ետես եթէ ոչ եղեւ խորհուրդն նորա, հանդերձեաց զէշ իւր եւ յարեաւ գնաց ի տուն իւր ի քաղաք, եւ հրաման ետ տան իւրում, եւ խեղդ արկ եւ մեռաւ, եւ թաղեցաւ ի գերեզմանի հօր իւրոյ։
Զարթիր, սուր, ի վերայ Հովուի իմոյ, եւ ի վերայ առն ընկերի նորա, ասէ Տէր ամենակալ. հարից զՀովիւն եւ ցրուեսցին խաշինքն, եւ դարձուցից զձեռն իմ ի վերայ հովուաց։