Եւ եկաց Դաւիթ արքայ ի մէջ եկեղեցւոյն՝՝ եւ ասէ. Լուարուք ինձ, եղբարք իմ եւ ժողովուրդ իմ. ի սրտի իմում եղեւ շինել տուն հանգստեան տապանակի ուխտին Տեառն, եւ կայան ոտից Տեառն մերոյ. եւ պատրաստեցի ես ի բնակութիւնն յայն զկազմածդ զայդ, ոսկի եւ արծաթ եւ պղինձ եւ արոյր եւ երկաթ եւ փայտ բազում՝՝.
Եւ ասէ Տէր ցՄովսէս. Ահա մերձեցան աւուրք մահուան քո. կոչեա զՅեսու եւ կացէք առաջի դրան խորանին վկայութեան՝՝, եւ հրաման տաց նմա։ Եւ գնացին Մովսէս եւ Յեսու ի խորանն վկայութեան՝՝, եւ կացին առ դրան խորանին վկայութեան՝՝։
Եւ պատուիրեաց Մովսէս Յեսուայ որդւոյ Նաւեայ եւ ասէ. Քաջ լեր եւ զօրացիր. զի դու տանելոց ես զորդիսն Իսրայելի յերկիրն զոր խոստացաւ տալ նոցա Տէր, եւ նա եղիցի՝՝ ընդ քեզ։