ՄՆԱՑՈՐԴԱՑ ԱՌԱՋԻՆ 21:26 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)
26 Եւ շինեաց Դաւիթ անդ սեղան Տեառն, եւ եհան ողջակէզս եւ վասն փրկութեան՝՝. եւ գոչեաց առ Տէր, եւ լուաւ նմա հրով յերկնից ի վերայ սեղանոյ ողջակիզին, եւ ծախեաց զողջակէզսն։՝՝
Եւ կարդասջիք զանուն աստուածոցն ձերոց, եւ ես կոչեցից զանուն Տեառն Աստուծոյ իմոյ՝՝. եւ եղիցի աստուած որ լուիցէ հրով՝ նա է Աստուած։ Պատասխանի ետուն ամենայն ժողովուրդն եւ ասեն. Բարի է բանդ զոր խօսեցար՝՝։
Եւ սկսաւ Սողոմոն շինել զտունն Տեառն յԵրուսաղէմ, ի լերինս Ամովրհացւոցն՝՝, ուր երեւեցաւ Տէր Դաւթի հօր նորա, ի տեղւոջն յորում պատրաստեաց Դաւիթ, ի կալն Ոռնայ Յեբուսացւոյ։
Եւ ել հուր ի Տեառնէ, եւ եկեր որ ինչ կայր ի վերայ սեղանոյն, զողջակէզն եւ զճարպն. եւ ետես ամենայն ժողովուրդն եւ զարհուրեցաւ, եւ անկան ի վերայ երեսաց իւրեանց։
Եւ եղեւ ընդ ամբառնալ բոցոյն ի վերուստ ի սեղանոյն յերկինս՝ ամբարձաւ հրեշտակն Տեառն բոցով սեղանոյն, եւ Մանովէ եւ կին նորա հայէին. եւ անկան ի վերայ երեսաց իւրեանց յերկիր։
Եւ ձգեաց հրեշտակն Տեառն զծայր գաւազանին որ ի ձեռին իւրում, եւ հասոյց ի միսն եւ ի բաղարջսն. եւ բորբոքեցաւ հուր ի վիմէ անտի, եւ եկեր զմիսն եւ զբաղարջսն. եւ հրեշտակն Տեառն գնաց յաչաց նորա։