Եւ ասէ արքայ ցՈռնա. Ոչ այդպէս, այլ գնելով գնեցից ի քէն գնոց, եւ ոչ մատուցից Տեառն Աստուծոյ իմոյ ողջակէզ ձրի։ Եւ գնեաց Դաւիթ զկալն եւ զեզինսն արծաթոյ յիսուն սկեղ։
Եւ ասէ Ոռնա ցԴաւիթ. Ա՛ռ դու քեզ, եւ արասցէ տէր իմ արքայ զբարին առաջի իւր. ահա ետու զեզինսդ յողջակէզս, եւ զփայտ սայլիցդ եւ զցորեանդ ի զոհս, զամենայն ետու քեզ։