Եւ ասեն իշխանքն Ամոնայ ցԱնան. Միթէ փառաւորե՞լ Դաւիթ զհայր քո առաջի քո առաքեաց քեզ զմխիթարիչսդ. ո՞չ ապաքէն զի քննեսցեն զքաղաքս,՝՝ եւ դիտել զերկիրս եկին ծառայքն նորա առ քեզ։
Եւ եկին պատմել Դաւթի վասն արանցն. առաքեաց ընդ առաջի նոցա, վասն զի էին ամաչեցեալք յոյժ. եւ ասէ արքայ. Նստարուք յԵրիքով մինչեւ աճեսցեն մօրուք ձեր, եւ ապա եկեսջիք։
Սուգ առէք յանձինս, զի կորեաւ Գեդեբոն՝ տեղի մեհենին ձերոյ. անդր ելանիցէք լալ ի Նաբաւ Մովաբացւոց։ Ողբացէք՝ զի ամենայն գլուխ ի կնդութիւն, եւ ամենայն բազուկք խորտակեալք։՝՝
Եւ ի միտ առցեն՝ թէ այդպէս տարցի արքայն Ասորեստանեայց ի գերութիւն զԵգիպտացիսն եւ զԵթովպացիսն՝՝, զերիտասարդս եւ զծերս՝ մերկս եւ բոկս խայտառակեալ զամօթ Եգիպտացւոցն։
եկին արք ի Սիւքեմայ եւ ի Սաղեմայ եւ ի Շամրնէ, արք ութսուն, գերծեալ զմօրուս եւ պատառեալ զհանդերձս կոծելով, եւ մաննա՝՝ եւ կնդրուկ ի ձեռս նոցա տանել ի տուն Տեառն։