Եւ զարմացաւ Իսահակ զարմացումն՝՝ մեծ յոյժ, եւ ասէ. Իսկ այն ո՞վ էր որ որսացաւ ինձ որս, եւ եբեր մատոյց, եւ կերայ յամենայնէ մինչչեւ քո եկեալ էր, եւ օրհնեցի զնա, եւ եղիցի օրհնեալ։
Եւ դարձան արիւնք նոցա ի գլուխ դորա եւ ի գլուխ զաւակի դորա յաւիտեան. եւ Դաւթի եւ զաւակի իւրոյ եւ տան իւրոյ եւ աթոռոյ իւրոյ եղիցի խաղաղութիւն ի Տեառնէ յաւիտեան։
Եւ ընտրեաց Տէր Աստուած յամենայն ազգաց զԻսրայէլ, եւ յամենայն Իսրայելէ՝ ընտրեաց զՅուդաս, կանգնել զթագաւորութիւն իւր յաւիտեան՝՝. եւ ի տանէն Յուդայ ընտրեաց զտուն հօր իմոյ, եւ յորդւոց հօր իմոյ կամեցաւ զիս լինել թագաւոր ի վերայ ամենայն Իսրայելի։
զի Տէր Աստուած քո օրհնեաց զքեզ, որպէս եւ խոստացաւ քեզ, եւ տացես փոխ ազգաց բազմաց, եւ դու ոչ առնուցուս փոխ. եւ տիրեսցես ազգաց բազմաց, եւ քեզ մի՛ տիրեսցեն։