Եւ խորհեցաւ ընդ ժողովրդեանն. եւ կացոյց սաղմոսանուագս եւ օրհնիչս՝ խոստովան լինել եւ օրհնել զսրբութիւնսն՝՝ յելանելն առաջի զօրուն. եւ ասէին. Խոստովան եղերուք Տեառն, զի յաւիտեան է ողորմութիւն նորա։
Եւ դու, որդի մարդոյ, ո՞չ ապաքէն յաւուր յայնմիկ յորժամ բարձից ի նոցանէ զօրութիւն նոցա եւ զհպարտութիւն պարծանաց նոցա, եւ զցանկալին աչաց նոցա եւ զհպարտութիւն անձանց նոցա, զուստերս եւ զդստերս նոցա,
Եւ արդ արարէք զպատկերս երաստանաց ձերոց, եւ զնմանութիւն մկանց ձերոց՝ ապականչաց երկրին. եւ տուք Տեառն փառս, զի՝՝ թեթեւացուսցէ զձեռն իւր ի ձէնջ եւ ի դից ձերոց եւ յերկրէ ձերմէ։