Եւ արդ հրաման տուր, եւ հարցեն ինձ փայտ ի Լիբանանէ. եւ ահա ծառայք իմ եղիցին ընդ ծառայս քո. եւ զվարձս ծառայութեան քո՝՝ տաց քեզ ըստ ամենայնի զոր եւ ասասցես. զի դու ինքնին գիտես, զի ոչ գոյ մեր այր որ գիտէ հարկանել փայտ իբրեւ զՍիդոնացիս։
Եւ ետուն արծաթ քարահատացն եւ հիւսանցն, եւ կերակուրս եւ ըմպելիս եւ ձէթ Սիդոնացւոց եւ Տիւրացւոց, եւ բերէին փայտս մայրս ի Լիբանանէ ընդ ծով ի Յոպպէ, որպէս եւ հրամայեաց նոցա Կիւրոս թագաւոր Պարսից։