Եւ յորդւոցն Իսաքարայ որք գիտէին զհանճար, ի ժամանակի ճանաչելով թէ զինչ առնիցեն Իսրայելի, յիշխանութեան իւրեանց՝՝ երկերիւր. եւ ամենեքեան եղբարք իւրեանց ընդ նոսա։
Եւ սահմանակիցք նոցին, մինչեւ յԻսաքար եւ ի Զաբուղոն եւ ի Նեփթաղիմ բերէին նոցա ուղտուք եւ իշովք եւ ջորւովք եւ եզամբք կերակուրս, ալեւր եւ թուզ եւ չամիչ եւ գինի եւ ձէթ, եւ զուարակս եւ ոչխարս բազումս. վասն զի ուրախութիւն էր յԻսրայելի։
Եւ ասէ Դաւիթ ցամենայն եկեղեցին Իսրայելի. Եթէ իցէ բարութիւնդ ի ձեզ, եւ ի Տեառնէ Աստուծոյ մերմէ յաջողեցաւ, առաքեսցուք առ եղբարսն մեր որ մնացեալ են յամենայն Իսրայելի, եւ ընդ նոսա քահանայք եւ Ղեւտացիք ի քաղաքսն կալուածոց իւրեանց, եւ ժողովեսցին առ մեզ.