Սոքա են որք անցին ընդ Յորդանան յամսեանն առաջնում, եւ նա էր լի յամենայն յատակսն իւրում՝՝. եւ հալածեցին զամենայն բնակիչս հովտացն՝ յարեւելից մինչեւ յարեւմուտս։
Եւ Դաւիթ ել ընդ առաջ նոցա, եւ ասէ ցնոսա. Եթէ խաղաղութեամբ եկիք առ իս, եղիցի սիրտ իմ ընդ ձեզ. ապա թէ մատնել զիս թշնամեաց իմոց եկիք, ոչ ճշմարտութեամբ ձեռին՝՝, տեսցէ Աստուած հարցն մերոց եւ յանդիմանեսցէ։
Եւ ի Գադայ որոշեցան առ Դաւիթ, եւ յանապատէն՝՝ զօրաւորք ուժով, արք որք հարկանէին պատերազմ, առեալ վահանս եւ աշտեայս, եւ դէմք նոցա իբրեւ զդէմս առիւծու, եւ թեթեւագոյնք ոտիւք իբրեւ զայծեմունս ի վերայ լերանց արագութեամբ։
Եւ իբրեւ մտանէին քահանայքն որ կրէին զտապանակ ուխտին ի Յորդանան, եւ ոտք քահանայիցն կրելեաց տապանակին մխեցան յեզր ջրոյն Յորդանանու, եւ Յորդանան լցեալ գայր դարիւ եւ դարիւ որպէս յաւուրս հնձոց ցորենոյ՝՝,
Եւ խօսեցաւ Սաւուղ ընդ ծառայսն իւր որ կային շուրջ զնովաւ, եւ ասէ ցնոսա. Լուարուք որդիք Բենիամինի, թէ արդարեւ ամենեցուն ձեզ տացէ՞ որդին Յեսսեայ անդս եւ այգեստանս, եւ զամենեսեան զձեզ առնիցէ՞ հազարապետս եւ հարիւրապետս,