ՄՆԱՑՈՐԴԱՑ ԱՌԱՋԻՆ 12:15 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)
15 Սոքա են որք անցին ընդ Յորդանան յամսեանն առաջնում, եւ նա էր լի յամենայն յատակսն իւրում՝՝. եւ հալածեցին զամենայն բնակիչս հովտացն՝ յարեւելից մինչեւ յարեւմուտս։
Ահաւասիկ իբրեւ զառեւծ ելցէ ի միջոյ Յորդանանու ի տեղին Եթեմմա՝՝. զի վաղվաղակի հալածական արարից զնոսա ի նմանէ. եւ ո՞վ է ընտրեալ ի նմա, եւ այց արարից նմա՝՝, կամ ո՞վ ընդդէմ դառնայցէ ինձ, կամ ո՞վ իցէ այն հովիւ որ ընդդէմ կայցէ երեսաց իմոց։
Եւ իբրեւ մտանէին քահանայքն որ կրէին զտապանակ ուխտին ի Յորդանան, եւ ոտք քահանայիցն կրելեաց տապանակին մխեցան յեզր ջրոյն Յորդանանու, եւ Յորդանան լցեալ գայր դարիւ եւ դարիւ որպէս յաւուրս հնձոց ցորենոյ՝՝,
Եւ եղեւ իբրեւ ելին քահանայքն որ բարձեալ ունէին զտապանակ ուխտին Տեառն ի միջոյ Յորդանանու, եւ եդին զոտսն քահանայքն ի ցամաքի, դիմեաց ջուրն Յորդանանու ի տեղի իւր, եւ գնայր որպէս յերէկն եւ յեռանդ ընդ ամենայն յատակս նորա։