37 जब दिकुनी यीशु घाटाकेनेच, मेटे शमौन एठा सोपतीकु डीचके मंडीके “घोनेच कुरकू आमके घागटा लक्के डा।”
37 “ಸಗ್ಳಿ ತುಲಾ ಶೊತ್ಯಾತ” ಮನ್ಲ.
जब शमौन डो एठा दियागा सोपतिकुन इनी मालूम्जेकी डी जगा टे यीशु ओले होय, मेटे दिकु डिच्के घागटा लज्जे।
यीशु नी दिकुके मंडीके, “हेजे आबु डी गाँवेन डो जो आसो पासोन पुरान बो, म्हणजे इंज कुरकू तालन भी परमेश्वर गा खाबोर गघाल होना। चोयाकी इंज इनीघाल्जी दुनियान हेन होय।”
यहूदिया म्या जिल्हा गा, एठा यरूशलेम शहर गा घोनेच थंदळ कुरकू यूहन्ना गा खाबोर आजोम हेन, एठा इकुका पापो काबुलटे यरदन गडाननी दियाटे बपतिस्मा सावे।
अगर आबु डीचके आए बान रोराकातिंज बाने होय, मेटे हार जेकाभी मसीह गा रुपोन दिया विश्वास दडा लज्जूवा। एठा रोम शहर गा कुरकू हेजेवा डो आलेगा जगा, मंदिर एठा आलेगा देशो के नाशोएवा।”
मेटे फरीसि कुरकू नी इकुका मंडीके, “येटेन मेटे सोचातिंजे, आले चोचका बान दडा। चोयाकी दुनिया गेन घोनेचका कुरकू दियागा टाऊटे चेल्के होय।”
यूहन्ना बपतिस्मा जिऊमिठाच गा चेलाकूनी यूहन्ना गा मेरान हेंडो दियाटे मंडीके, “हे गुरु, जो कोरो यरदन गडा गा पूर्व गा कोनेन होय, दियागा बारेन आमनी मंडीके डा। डोगे, देटेन बपतिस्मा जिऊवा होय एठा सेबाई कुरकू दियागा मेरान हेजेवा होय।”