4 धन्य होय दिकु! जो दुख लक्के होय, चोयाकी परमेश्वर दिकुके तसल्ली जेबा।
4 ಆತಾ ದುಖಾನಿ ಆಸ್ಲ್ಯಾಲಿ ಸಂತೊಸ್ ಹಾಸಾ. ದೇವ್ ತ್ಯನಾ ಸಮಜಾವ್ನಾರ್.
पेनो अब्राहम नी मंडीके, ‘हे कोण यादोए जब आम पृथ्वी लिंजेन, आमेननी अमा जिंदगीन अच्छा चीजो घाटाएन होय, एठा लाजरेन सेबाई बुरा चीजो घाटाएन, पेनो नका देटेन येटेन शांती घाटाऊ लक्के होय, एठा आम खाट ताखलिफबेन के होय।
“धन्य होय आपे, जो नका रांगेच्का टासो, चोयाकी लाज भेट्टीऊवा।” “धन्य होय आपे, जो जाम्बा होय, चोयाकी लांडावा?”
आपेगा घल्जी चोटो भायनक डाऊवा, चोयाकी जेगा मेरान सेबाईका टाकु जो आपे चहतावा, फिरभी रांगेचका थंदळवाका। आपे घल्जी भायनक डाऊवा, जो नका लंद्दावा, चोयाकी आपे कसुबा डो एठा जम्बा।
एठा दियागा टाउन टेगेन टे नंगा मेरान, जम लठ्ठाका दियागा नंगाके मेट गा डा टे ओला एठा हेजा गा कपर गा हुफटे ओजो लज्जे। एठा दियागा नंगा बार-बार जोमटे सुकींज सुनूम लेमेटके डा।
पेनो यीशु नी जापाएटे मंडीके, “परमेश्वर नी आमके बचातिंजकेमी होय चोयाकी आमनी इंजा भरोसा डाके होय, शांती टे सेंजू।”
धन्य होय डी कोरो, जो अंदजो गेन पक्का थंदळवा होय। चोयाकी डीच इनी रोंगो गा अंदजो पासो टे हमेशा गा जीवन गा ईनाम हासिलेवा, डेगा वादा परमेश्वर नी डी कुरकू टे डाके होय, जो परमेश्वर टे प्यार दडावा होय।
डीच दिकुगा मेट टे सेबाई डा ओजोएवा। येनेगा बादोन तुनिकाभी कोरो गा गुजू बान डाऊ, न जाम न तळपातिंजू एठा न कासु, चोयाकी जुना बातो ओले होय।”