تیتوس 2:14 - Gilaki New Testament14 اون خو جأنَ اَمی گونأیأنَ وأسی فٚدأ بوکود تأ اَمٚرَه همٚتأ شرورٚ کأرأنٚ جَا نیجأت بٚده و اَمٚرَه پأکٚ کونه و اَمی جَا ایتأ قوم بوجود بأوٚره کی ایجورٚ خأص اونٚ شین بٚبه، خورومٚ کأرأنٚ انجأم دٚئنٚ رِه خٚیلی موشتأق بٚبٚد. အခန်းကိုကြည့်ပါ။کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی14 کی خوشه جؤنه أمئبه هدأ تا أمره هرته شرارت أجی رهایی بدئه و پاک مردومی خوشئبه چاکونه که هچی خودش شی ببون و خؤرم کارؤن ئبه غیرت بدأرن. အခန်းကိုကြည့်ပါ။کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلان14 کی خو جانَ اَمی واسی فدَه، تا اَمرا هر شرارتِ جا رهائی بدِه و پاکِ مردومی خورِه چاکونه کی فقط خودشِ شین بیبید کی خُبِ کارانِ ره غیرت داریدی. အခန်းကိုကြည့်ပါ။ |
خودا پٚسر، خودا جلالَ دتأوأنه و تومأمٚ اونٚ وجودَ، کأمیل نیشأن دِهه. اون خو پورقوّتٚ کلامٚ اَمرأ تومأمٚ دونیأیَ گردأنِندره. اون بأمؤ اَ دونیأ دورون کی، خو جأنَ فٚدأ بوکونه، و اَمٚرَه پأکَ کونه، اَمی قدیمٚ زٚندیگی، کی گونأ میأن نٚهأ بویَ، جٚه بین ببره؛ بأزون، گولأز کودن جأجیگأ لچه سٚر، ینی موتعألٚ خودا رأستٚ دٚس بینیشت.