لوقا 22:30 - Gilaki New Testament

³⁰ و می سٚفره سٚر بینیشینید و بوخور وأخور رأ تأوٚدید و تختأنٚ سٚر بینیشته، ایسرأییل دوأزده‌تأ قومٚ سٚر پأدیشأیی بوکونید.

کیتاب مقدّس به گیلکی (رشتی)

³⁰ کی می پادشایی دورون می سفره سر بینیشید و بوخورید و قضاوتٚ تختأنٚ سر بینیشید کی ایسرائیلٚ دوازده‌تأ قبیله‌یَ داوری بوکونید.

کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

³⁰ تا می سفره سر می پادشایی میئن بُخورین و وودوشین و تختؤن سر بنیشین و دوازده ته قبیله اسرائیل داوری بکونین.

کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلان

³⁰ تا می پادشائی میان می سُفره سر بُخورید و بُنوشید و تختان سر بینیشینید و دوازده قبیله ی اسرائیلَ داوری بُکونید.»

لوقا 22:30 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

متّی 19:28

عیسا جوأب بٚدأ: «وختی من او تأزه دونیأ دورون می سلطنتٚ تختٚ رو بینیشینم، شومأن می شأگردأنٚم دوأزده‌تأ تختٚ رو نیشینید، ایسرأییلٚ دوأزده‌تأ قبیله‌یَ دأوری کونیدی.

متّی 5:3

«خوشأ بحألٚ فِقِرأن بٚبه کی خودایَ ایحتیأج دأرٚده چون آسمأنٚ ملکوت اوشأنی شینه.»

متّی 8:11

اَنَ شٚمٚره بٚگم کی خٚیلیأن جٚه دونیأ همه جأ، جٚه شرق و غرب اَیٚده، ایبرأهیم و ایسحأق و یعقوبٚ اَمرأ، آسمأنٚ ملکوتٚ میهمأنی دورون نیشینٚده؛

لوقا 12:37

خوشبحألٚ او خیدمٚتکأرأنی کی وختی اوشأنی اربأب اَیِه، بیدأر بئیسٚد، حتم بدأنید کی اون خودش کأرگری لیوأس دوکونه اوشأنَ سٚفره سٚر نیشأنه و اوشأنی جَا پذیرأیی کونه.

لوقا 14:15

اینفر جٚه اوشأنی کی هو سٚفره سٚر نیشته بود چونکی اَ گبأنَ بشتأوسته، بوگفته: «خوشبحألٚ اونی کی خودا پأدیشأیی میهمأنی دورون شرکٚت کونه!»

دوم تیموتائوس 2:12

اگه سختیأ‌نَ تحمول بوکونیم، اونی اَمرأ‌یٚم پأدیشأیی کونیم. اگه اونَ اینکأر بوکونیم، اونم اَمٚرَه اینکأر کونِه.

یعقوب 1:1

جٚه یعقوب، خودا و خوداوند عیسا مسیحٚ غولأم، او دوأزده‌تأ قبیله رِه، ینی یوهودی نتأجٚ ایمأندأرأن کی دونیأ سرتأسرٚ شرأ پٚخشٚده. سلأم!

موکأشفه 19:9

او وخت فٚرٚشته مٚرَه بوگفته: «بینیویس: خوشبحألٚ اوشأنی کی بٚرّه عروسی جشنٚ رِه دعوت بوبوستٚد. اَنَ خودا فٚرمأیه.»

موکأشفه 3:21

من هرکی‌یَ کی پیروزَ بٚه، وئألم کی می ورجأ می سلطنتٚ پأدیشأیی تخت رو بینیشینه، هوطو کی منم پیروزَ بوستم و می پئرٚ ورجأ اونی تختٚ رو بینیشتم.

موکأشفه 4:4

او تختٚ دؤر، بیست و چأرتأ دِه تخت نٚهأ بو؛ اوشأنٚ رو بیست و چأرتأ پیرٚ آدم نیشته بود کی همٚتأن سیفیدٚ رخت دوکوده و ایتأ تأج کی طلأ جَا بو خوشأنی سٚرٚ رو دأشتیدی.