Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




عبرأنیأن 9:14 - Gilaki New Testament

14 پس بیدینید چندر ویشتر، مسیحٚ خون اَمی ویجدأنَ جٚه کأرأنی کی مٚردنٚ ور شؤیی، پأکَ کونِه کی بتأنیم زٚنده خودایَ خیدمت و عیبأدت بوکونیم. چونکی مسیح، خودا همیشٚکی روحٚ اَمرأ، خؤرَه بی‌عأیب، خودایٚ تقدیم بوکود.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

14 چندی ویشتر مسیح خون که بواسیطه ابدی روح، خوشه بی عَیب خدای ئبه پیشکش بوده امئه وجدؤنه بیخودی کارون جی پکأکونه تا زینده خدا خدمت بوکونیم!

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلان

14 چنقدر ویشتر مسیحِ خون، کی بواسطه اَبدی روح، خورَه بی عیب، خُدا ره تقدیم بُکود، اَمی وجدانَ بیخودی کارانِ جا پاکَ کونه تا خُدایِ زنده یَ خیدمت بُکونیم!

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




عبرأنیأن 9:14
76 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

ولی من اگه خودا روحٚ اَمرأ، پٚلیدٚ روحأنٚ بیرونَ کونم، پس وأ بدأنید کی خودا ملکوت شیمی میأن بأمؤ.


شمعونٚ پطرس جوأب بٚدأ: «تو مسیح ایسی، زٚنده خودا پٚسر!»


چون اینسأنٚ پٚسرم نأمؤ کی اینفر اونَ خیدمت بوکونٚه، بلکی بأمؤ کی بقیٚه‌یأنَ یاور بٚدأ و خو جأنَ دیگرأنٚ آزأدی رأ دورون فٚدأ بوکونٚه.»


بأزین کی شومأن، گونأکأرٚ آدمأن، دأنید کی وأستی خورومٚ چیزأن شیمی زأکأنَ فأدید، چندر ویشتر شیمی آسمأنی پئر اوشأنی رِه کی اونی جَا بخأیٚد، خورومٚ چیزأن بخشه.


کی اَمٚرَه دوشمنأنٚ دٚسٚ جَا خلأصَ کوده کی بتأنیم بودونٚ ترس و ایضطرأب اونَ عیبأدت بوکونیم


کلأچأنَ فأندٚرید؛ نه کأرٚده، نه وأوینٚده و نه تیلنبأر میأن خوردنی اَنبأر کونٚده، چونکی خودا اوشأنَ هو روجٚ رِه خوردنی‌یَ فأرٚسأنه. امّا شومأن پرنده‌یأنٚ جَا ویشتر اَرزیدی!


پس خودا کی وأشی گولأنٚ فیکر ایسه کی ایمرو ایسأده و فردأ روجٚ تونور میأن تأوٚدأ بٚده، چندر ویشتر، شیمی فیکر ایسه، اَی کم ایمأنأن.


«خودا روح می رو نٚهأ، چونکی مٚرَه مَسح بوکوده کی بینوأیأنَ خوروم خٚوٚرَ بدم، اون مٚرَه اوسه کوده کی آزأدی خٚوٚرَ اسیرأنَ فأدٚم و دِئنَ کورأنٚ رِه وأگویا بوکونم و ستم بیدِکأنَ آزأدَ کونم


چونکی اون جٚه خودا ورجأ اوسه بوبوسته. اون خودا کلامَ گه، چونکی خودا خو روحَ بی‌اَندأزه اونَ فأدِه.


خو حوکمأنَ روح‌القدس اَمرأ، خو اینتخأب بوبوسته روسولأنَ فأدَه پٚسی، آسمأنٚ ور بوجؤر بوشؤ.


و رأس‌رأسِی دأنیدی کی خودا عیسای ناصری‌یَ خو روح‌القدس و قودرتٚ اَمرأ مَسح بوکوده. اون همٚتأ جیگأ شؤیی و خورومٚ کأرأن کودی و تومأمٚ اوشأنی‌یَ کی شیطان اوشأنَ ظولم و ستم کودی شفأ دٚئی، چونکی خودا اونی اَمرأ بو.


«اَی مردوم، چٚره اَطو کونیدی؟ اَمأن شیمی مأنستَن اینسأنیم! اَمأن شِمِره اَ خورم خٚوٚرَ بأوٚردیم کی وأستی اَ اَلکی چیزأن جَا کی هیذره نی‌اَرزٚده دٚس اوسأنید و خودایٚ زٚنده ور وأگردید، خودایی کی آسمأن و زیمین و دریأ و هرتأ چی‌یَ کی اونی دورونی نٚهأ، خلق بوکوده.


«پس خودا اَمی میأن و اوشأنٚ میأن هیذره فرق ننأ، چون هوطو کی اَمی دیلَ ایمأن اَمرأ پأکَ کوده، اوشأنَ دیلٚم پأکَ کود.


اینسأن جٚه اوّل آسمأن و زیمین و او چیأنَ کی خودا چأکوده‌یَ بیدِه و اوشأن دِئنٚ اَمرأ تأنه خودا وجود و اونٚ اَبدی قودرتَ کی بیدِه نیبه بفأمه. پس او وخت کی دأوری روجٚ میأن خودا حوضور ایسِه خو بی‌ایمأنی وأسی هیذره عذر و بهأنه نأرِه.


ولی اون ایلاهی قودوسیتٚ جَا، خو جٚه مرگٚ پٚسی زٚنده بوستنٚ اَمرأ، ثأبیت بوکوده کی خودا پورقودرتٚ پٚسر ایسه، ینی اَمی خوداوند، عیسا مسیح.


جٚه اَ خأطر کی یوهودیأن نیجأتٚ پیشکشی‌یَ قوبیل نوکودد و لغزش بوخوردٚد، نیجأتٚ پیشکشی و اونی ایلاهی جولفٚ برکتأنٚ جَا البأقی مردوم بهره ببردٚد. اَسه، اگه یوهودیأنٚم مسیحَ ایمأن بأوٚرٚد، چی پیله‌ترٚ نعمتأن دونیأ مردومٚ سأم بِه!


خودا شٚمٚره کی یوهودی نیئیدی و اونَ نشنأختیدی و زیتونٚ دأرٚ، خألأنٚ مأنستَن وأشی بید، اَطو محبت بوکوده و طبیعت ضد، خو خورومٚ دأرَ پیوند بٚزِه. پس چندر ویشتر میل دأره یوهودیأنَ کی اَ دأرٚ اصلی شأخه‌یأنٚده وأگردأنِه اوشأنی اوّلأنه جأ و اویَه پیوند بٚزٚنه!


ولأنید هیتأ جٚه شیمی جأنٚ عُصم و اعضأ گونأ رِه دٚسٚ اسبأب بٚبه، بلکی شٚمٚره تومأمٚ و کمأل بیسپأرید خودایَ و تومأمٚ شیمی وجودَ اونَ تقدیم بوکونید؛ چونکی شومأن مرگٚ جَا وأگردستیدی زٚندیگی دورون و وأستی ایتأ خوروم اَفزأر خودا دٚسٚ میأن بیبید کی اونی خورومٚ خأسته‌یأنَ انجأم بدید.


ولی اَسه شومأن گونأ قودرتٚ جَا آزأدَ بوستیدی و خودا خیدمتٚ دورون ایسأییدی؛ هنٚ وأسی، اونم شٚمٚره هر روج پأکیزه‌تر و بألیأقت‌ترَ کونه کی آخرپٚسی، اَبدی زٚندیگی شیمی سأم بٚبه.


هوطو کی موقدسٚ کیتأبأن دورون بینیویشته بوبوسته: «اوّلی اینسأن ینی آدم، ایتأ زٚنده جأن بوبوسته». ولی آخری آدم، ینی مسیح، او روح کی حیأت بخشه بوبوسته.


چونکی خودا مسیحَ کی هیوخت گونأ نوکوده، اَمی وأسی گونأ چأکود، کی امّا بتأنیم بٚوأسطه مسیح خودا ورجأ قأبیلٚ قوبیل بیبیم.


یا خودا معبدَ شأ بُتخأنه اَمرأ ایتأ بدأنیم؟ چونکی شومأن زٚنده معبد ایسید و خودا شیمی میأن جأجیگأ دأره! هطو کی اون بٚفرمأسته: «من در اَشأن ایسأم و اَشأنٚ میأن زٚندیگی کونم، و من اوشأنٚ خودا بٚم و اَشأن می قوم.»


چونکی وختی حقٚ سعی بٚزِم کی شریعت حوکمأنَ بجأ بأوٚرٚم، بفأمٚستٚم کی محکومٚم. جٚه اَ خأطر شریعتٚ انجأم دٚئنٚ رِه بٚمٚرده‌یٚم و جٚه حقٚ سعی زِئن تومأمٚ اونی قأنونأنٚ انجأم دٚئنٚ وأسی دٚس بٚکشِم، کی بٚتأنم خودا وأسی زٚنده بمأنٚم.


کی اَمٚرَه مسیح اَمرأ زٚنده کوده، اگه چی ایشتیوأیأنٚ میأن بٚمٚرده بیم. پس فقد خودا فیض وأسی نیجأت بیأفتیم.


کس‌کسٚ اَمرأ، پور جٚه محبت بیبید. اَ کأرٚ میأنی مسیح شیمی الگو بٚبه کی اونقد اَمٚرَه دوس دأشتی کی خؤرَه ایتأ بٚرّه‌یٚ قوربأنی مأنستَن، خودایَ تقدیم بوکوده کی اَمی گونأیأنَ پأکَ کونه. خودایٚم جٚه اَ قوربأنی خوشألَ بوست چونکی مسیح محبت اَمی وأسی خودا چومٚ جَا ایتأ خوشبو عطرٚ مأنستَن بو.


چونکی خودشأن اَمِرِه وأگویا کونٚده کی اَمی اَمؤنٚ اَمرأ شیمی ورجأ چوطو بُت‌پرستی جَا دٚس فأکشِئید و خودا ور وأگردستید کی رأس‌رأسِی زٚنده خودایَ خیدمت بوکونید.


ایحترأم و جلال خودایی رِه سزأوأره کی تومأمٚ زمأتأنٚ پأدیشأ ایسه. اونَ نشأ دِئن و جٚه بین شؤئؤنی نییٚه. فقد، اون خودایه و اون کلّ دأنأییأن ایسٚه. آمین!


اگه می اَمؤن دِئرَ بوسته، وأستی بدأنی کی خودا خأنه دورون چوطو وأستی رفتأر بوکونی، هو خأنه‌یی کی خودایٚ زٚنده کیلیسا ایسه و رأس‌رأسِی پأیه و اَساس ایسه.


اون خو جأنَ اَمی گونأیأنَ وأسی فٚدأ بوکود تأ اَمٚرَه همٚتأ شرورٚ کأرأنٚ جَا نیجأت بٚده و اَمٚرَه پأکٚ کونه و اَمی جَا ایتأ قوم بوجود بأوٚره کی ایجورٚ خأص اونٚ شین بٚبه، خورومٚ کأرأنٚ انجأم دٚئنٚ رِه خٚیلی موشتأق بٚبٚد.


خودا پٚسر، خودا جلالَ دتأوأنه و تومأمٚ اونٚ وجودَ، کأمیل نیشأن دِهه. اون خو پورقوّتٚ کلامٚ اَمرأ تومأمٚ دونیأیَ گردأنِندره. اون بأمؤ اَ دونیأ دورون کی، خو جأنَ فٚدأ بوکونه، و اَمٚرَه پأکَ کونه، اَمی قدیمٚ زٚندیگی، کی گونأ میأن نٚهأ بویَ، جٚه بین ببره؛ بأزون، گولأز کودن جأجیگأ لچه سٚر، ینی موتعألٚ خودا رأستٚ دٚس بینیشت.


هوطو اَ عهد و تأزه رأ‌ روش مأنستَن، عیسا ایوأردِه خو جأنَ اَمی وأسی فٚدأ کونِه کی اَمٚرَه بٚبخشه و پأکَ کونه.


ولی مسیح فقد خؤرَه ایوأر قوربأنی مأنستَن خودایَ تقدیم بوکوده کی گونأیأنَ بیأمؤرزه؛ و بأزون، عیزت و گولأز کودنٚ جأجیگأ بوجؤر بوجؤرأن، خودا رأستٚ ور بینیشته،


چونکی اگه قودرت بدأشته بی اَ کأرَ بوکونٚه، ایتأ قوربأنی وٚست بو کی عیبأدت کودن کس، ایوأر همیشٚکٚ رِه، پأک بٚبه و دِه هیذره فیکر نوکونه کی تقصیر کأره و گونأ بوکوده.


بأیید ایتأ پأکٚ دیلٚ اَمرأ، رأست بیشیم خودا ورجأ، و کأمیلٚ ایطمینأن بٚدأریم کی اون اَمٚرَه قوبیل کونِه، چونکی مسیحٚ خون اَمی سٚر فووُسته و اَمٚرَه پأکَ کوده؛ اَمی سٚر و جأنم تیمیزٚ آبٚ اَمرأ بوشؤسته بوبوسته.


ایمأنٚ جَا بو کی یعقوب، پیرَ بوستن و مٚردنٚ زمأتٚ نیزدیکی، یوسفٚ هر دوتأ پٚسرأنَ برکت بٚدأ و هوطو کی خؤرَه خو دٚسٚ‌چو سٚر دفرأشته بو، سوجده بوکوده.


هطویی، عیسایٚم، شهر دروأزه بیرون عذأب بٚکٚشه و جأن بٚدأ جٚه اَ خأطر کی اَمی گونأیأنَ بوشؤره.


پس اَی جأنٚ برأرأن و خأخورأن، بٚپأیید کی ایتأ جٚه شومأن گونأکأرٚ دیل و بی‌ایمأنٚ دیل نأشتی بی، کی اونَ زٚنده خودا جَا دورَ کونه.


پس، بأیید جٚه اوّلی آموجه‌یأن دروأره‌یٚ مسیح دٚوأریم، و روحأنی کأرأنٚ فأمٚستٚن و درک کودنٚ میأن، پیلّه بوستنٚ ور پیش دٚکفیم. گومأن کونم ایحتیأج نییٚه ایوأردِه، دروأره‌یٚ موهیم بوستنٚ توبه‌یٚ کأمیل، جٚه کأرأنی کی مرگٚ ور بٚرٚده، و خودایَ ایمأن دأشتٚنٚ رِه، گب بٚزنیم.


شریعت و قدیمٚ رأ و روشأنٚ موطأبٚق، لاوی طأیفه جَا نوبو؛ اون او قودرتٚ اَمرأ کأهین بوبوسته کی همیشٚکی زٚندیگی جَا جأری ایسه.


اون هیوخت ایحتیأج نأرِه البأقی کأهینأنٚ مأنستَن، هر روج، اوّل خو گونأیأنٚ رِه و اونٚ پٚسی قومٚ گونأیأنٚ رِه، قوربأنی بوکونه؛ چونکی وختی صلیبٚ سٚر، خؤرَه اَمی وأسی قوربأنی بوکود، دِه همیشٚکٚ رِه تومأمٚ قوربأنیأنَ تومأنَ کوده.


اون ایوأر همیشٚکٚ رِه بوشؤ او موقدس‌ترین جأجیگأ دورون و قوربأنی خونَ فوکوده رحمتٚ تختٚ سٚر، ولی بوز و مأنٚده خون نه، بلکی خو خونَ، کی اونی اَمرأ اَمی همیشٚکی نیجأتَ چأکوده.


اگه اَطوچی لأزیم بوستی، مسیح وأستی جٚه اوّلٚ دونیأ تأ اَسه دائیم خو جأنَ فٚدأ بوکونه. ولی اَطو نییٚه. مسیح ایوأر و همیشٚکٚ رِه دونیأ آخر آخرأنٚ میأن بأمؤ کی خو جأنَ اَمِرِه فٚدأ بوکونه و گونأ قوّتَ همیشٚکٚ رِه جٚه ریشه خوشکَ کونه.


ولی اویتأ تیکه میأن، فقد پیله کأهین تأنه بشه بودورون، اونم فقد ایوأر، سألٚ میأن! اون خو اَمرأ ایپچه جٚه قوربأنی خونَ بردی بودورون و رحمتٚ تختٚ سٚر پأشأنه‌یی، کی خو گونأیأن و ایسرأییلٚ قومٚ گونأیأنٚ رِه کفأره بوکونه.


اَن اَسه هه زمأتَ نیشأن دِهه. چونکی پیشکشأن و قوربأنیأنٚ کی کأهین فأدِه، نتأنِه او عیبأدت کودن کسٚ ویجدأنَ کأمیل پأکَ کونه.


بلکی مسیح بأ ارزشٚ خون بو، کی ایتأ بی‌گونأ و بی‌عأیبٚ بٚره مأنستَن قوربأنی بوبوسته.


هیوخت اون گونأیی نوکوده و دوز و کلکی اونی دٚهٚنٚ جَا بیرون نأمؤ.


اون صلیب رو، اَمی گونأیأنٚ بأرَ به چأنٚ گیفته تأ اَمأن بتأنیم گونأیأنٚ پٚنجه جَا جیویزیم و زٚندیگی‌یَ پأکی بٚدأریم. هونی کی اونی زخمأنٚ جَا شفأ بیأفتید.


مسیحٚم زحمت بیدِه. اون خودش گونأیی نأشتی، امّا ایوأر اَمی گونأیأنٚ وأسی خو جأنَ فأدأ کی اَمٚرَه خودا ورجأ بأوٚره. اون جیسمٚن بٚمٚرده امّا اونی روح زٚنده بوسته.


و بأزین شومأن تأنیدی شیمی البأقی‌یٚ عمرَ خودا خأسته‌یأن و ایرأده وأسی وخت بنید، نه شیمی نفسٚ نأجور خأسته‌یأنٚ وأسی.


امّا اگه اَمأنٚم مسیح مأنستَن خودا حوضورٚ نورٚ دورون زٚندیگی کونیم بأزون ایتأ نیزدیکٚ رأبطه کس‌کسٚ اَمرأ دأریم و خودا پٚسر ینی عیسا خون اَمٚرَه جٚه هر گونأیی پأکَ کونِه.


امّا دأنیدی کی مسیح اینسأن بوبوسته کی اَمی گونأیأنَ پأکَ کونه و اَنٚم دأنیدی کی اون کأمیلن پأک و بی‌گونأ بو.


و جٚه عیسا مسیحٚ ور کی تومأمٚ حِئقتَ اَمِرِه کأمیل آشیکأرَ کونِه. مسیح اوّلی کسی ایسه کی مٚردنٚ پٚسی زٚنده بوسته، و تومأمٚ اَ دونیأ پأدیشأیأن جَا بوجؤرتره. ستأیٚش و شوکرگوزأری اونَ روأ ایسه کی اَمٚرَه محبت کونِه و خو خونٚ اَمرأ، اَمٚرَه بوشؤسته و اَمی گونأیأنٚ جَا آزأدَ کوده؛


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ