Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




عبرأنیأن 1:2 - Gilaki New Testament

2 ولی اَ آخرٚ روجأنٚ دورون، جٚه طریقٚ خو پٚسر، اَمی اَمرأ گب بٚزِه. رأس‌رأسِی، خودا همه‌چی ایختیأرَ خو پٚسرَ بیسپأرده، و دونیأ و تومأمٚ موجودأنَ، اونٚ اَمرأ بوجود بأوٚرٚد.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

2 اما ایی آخری روزؤن بواسطه خو ریکه أمه اَمره گب بزه، ریکاکی که اونه یکته وارثِ مورسون همه چی مئن وارث بوده و بواسطه او جهانه خلق بُوده،

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلان

2 ولی اَ آخرتا روجانِ درون، اون بواسطه خو پسر اَمی اَمرا گب بزه، هو پسر کی اونَ ایتا وارثِ مانستن تمانِ چیانِ درون تعیین بُکود و بواسطه اون جهانَ خلق بُکود.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




عبرأنیأن 1:2
70 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

او دوشمن کی گندمأنٚ میأن وأش بکأشته، خودٚ شیطانه. خرمن کُبی فصل، هو آخرٚ زمأتٚ، و گندم وأوینأن، فٚرٚشته‌یأنٚده.


هنو پطرسٚ گب تومأنَ نوبوسته بو کی ایتأ اَبر کی سوسو زِئی اَشأنٚ سٚرٚ رو سأیه تأودأ و ایتأ صدا اونی جَا بأمؤ کی: «اَن می جأن و دیلٚ پٚسره کی اونی جَا رأضی‌یٚم؛ اونی گبأنَ گوش بدید.»


ولی وختی بأغبأنأنٚ چوم دکفته، صأب بأغٚ پٚسرَ، کس‌کسَ بوگفتد: "اون وأرثه؛ پس بأیید اونَ بوکوشیم کی بأغ اَمی شین بٚبه."


ولی عیسا سأکیت بئیسأ. پیله کأهین اونَ بوگفته: «زٚنده خودا نأمٚ وأسی تی جَا خأیم کی جوأب بدی. تو مسیح، خودا پٚسر ایسی یا نه؟»


بأزون عیسا بأمؤ جولو و اوشأنَ بٚفرمأسته: «تومأمٚ ایختیأرأن آسمأن و زیمین دورون مٚرَه فأدأ بوبوسته.


هو موقع آسمأنٚ جَا ایتأ صدا فأرٚسٚه کی «اَن می جأنٚ دیلٚ پٚسره، کی اونی جَا خوشألم.»


خودا پٚسر، عیسای مسیحٚ اینجیل شورو بوستن:


تأ اَنکی صأب بأغٚ رِه اینفر بأقی بمأنسته، ینی اونی ایتأ دأنه پٚسر. آخرپٚسی اونَ اوسه کوده، اَ خیألٚ اَمرأ کی اونَ ایحترأم نٚهٚده.


ولی بأغبأنأن کس‌کسَ بوگفتٚده: "اون وأرثه؛ بأئید اونَ بوکوشیم کی بأغ اَمی شین بٚبه."


گرچی کی اون دونیأیَ خلق بوکوده بو، ولی وختی کی بأمؤ اَ دونیأ میأن، هیکس اونَ نشنأخته بو.


«کلمه»، اینسأن بوبوسته و اَ زیمینٚ رو و اَمی میأن زٚندیگی بوکود. اون لبألب جٚه فیض و رأستی بو. اَمأن اونی جلالَ اَمی چومأنٚ اَمرأ بیدِییم اَمی آسمأنی پِئر، خودا پٚسرٚ جلال کی اونی مأنستَن نٚنَه.


هر چی کی نٚهأ، اونی دٚسٚ اَمرأ خلق بوبوسته و هیچی نٚنَه کی اون خلق نوکوده بی.


عیسا دأنستی کی پئر همه چی ایختیأرَ اونَ فأدَه و جٚه خودا ورجأ بأمؤ و وأستی ایوأردِه وأگرده اونٚ ورجأ.


خودایٚم پور زمأت نیبه کی خو بوزورگی و جلالَ مٚرَه فأدِه.


دِه شٚمٚره غولأم دونخأنٚم، چونکی اربأب نتأنه خو غولأمَ ایعتمأد بوکونه. من شٚمٚره"می ریفِقأن " دأنٚم، چونکی شٚمٚره ایعتمأد بوکودم و هر چی‌یَ کی می پئر بوگفته، همّه شٚمٚره بوگفتم.


می پئرٚ تومأمٚ بوزورگی و جلال، می شینه. وختی بوگفتم می جلال و بوزورگی‌یَ شٚمٚره نیشأن دِهه، می منظور هن بو.


چونکی تو تومأمٚ دونیأ مردومٚ زٚندیگی ایختیأرَ اونَ فأدأیی؛ و اونم همٚتأ اوشأنی‌یَ کی اونَ بٚبخشِئی، همیشٚکی زٚندیگی بخشه.


چونکی خودا اَندر اَ دونیأ مردومَ دوس دأره کی خو ایدأنه پٚسرَ اوسه کوده، کی هر کی اونَ ایمأن بأوٚره، هلأکَ نٚبه بلکی همیشٚکی زٚندیگی‌یَ بٚدٚس بأوٚره.


ایتأ روج، ایتأ جٚه یوهودیأنٚ میأن و یوحنا شأگردأن تطهیرٚ رأ روشٚ سٚر گب گب بوبوسته.


پئر در خودش حیأت دأره و اونَ خو پٚسرم بٚبخشه کی اونم در خودش حیأت بٚدأره


و اونَ ایختیأر فأدَه کی مردومأنٚ قیضأوت بوکونه، چونکی اینسأنٚ پٚسره.


اَمأن دأنیم کی خودا موسا اَمرأ روبرو گب زِئی ولی دروأره‌یٚ اَ آدم، هیچی نأنیم.»


شومأن رأس‌رأسِی خودا اَ خورومٚ خٚوٚر و بشأرتَ کی ایسرأییلٚ قومَ فأدأ جَا وأخٚوٚر ایسید، ینی اَ خورومٚ خٚوٚر کی آدم تأنه عیسا مسیحٚ اَمرأ کی همٚتأنٚ خودا ایسه، خودا ور وأگرده.


«"خودا فٚرمأیه: آخری روجأنٚ میأن، می روحَ همٚتأ آدمأنٚ رو فوکونم. شیمی دوخترأن و پٚسرأن نوبوّت کونٚده، شیمی جوأنأن رویأ و شیمی پیرأن خأبأن دینٚده.


ولی اون ایلاهی قودوسیتٚ جَا، خو جٚه مرگٚ پٚسی زٚنده بوستنٚ اَمرأ، ثأبیت بوکوده کی خودا پورقودرتٚ پٚسر ایسه، ینی اَمی خوداوند، عیسا مسیح.


و اگه خودا زأکأن ایسیم، اونی وأرثأنٚم بیم. ایجور دِه تأنٚم بٚگم کی، خودا تومأمٚ او جلال و شوکوهَ کی خو پٚسر عیسا مسیحَ فأدِه، اَمٚرَه‌یٚم فأدِه. ولی اگه خأییم دونبألتر اونی جلال میأن سأم بٚدأریم، وأستی هسأ اونی دردأن و رنجأنٚ دورونم سأم بٚدأریم.


اَمی گبأن حیکمتٚ اَمرأ ایسه، چونکی جٚه خودا ور و دروأره‌یٚ اونی عأقیلأنه نقشه‌یأن ایسه، او نقشه کی خأیه اَمٚرَه خودا پورجلالٚ حوضورٚ دورون فأرٚسأنه. هرچن خودا اَ نقشه‌یَ پیشتر جٚه اَنکی دونیأیَ چأکونه اَمی نیجأتٚ رِه بٚنأ بوکوده بو، ولی پیشتر اونَ هیکسٚ رِه آشیکأرَ نوکوده بو


ولی اَمأن دأنیم کی فقد ایتأ خودا وجود دأره، ینی اَمی آسمأنی پئر کی همه چیأنَ چأکوده و اَمٚرَه‌یٚم بوجود بأوٚرده کی اونی شین بیبیم. هطویم دأنیمی کی فقد ایتأ آقأ و خوداوند وجود دأره، ینی عیسا مسیح، کی همه‌چی اونی دٚسٚ اَمرأ چأکوده بوبوسته و اَمی حیأت جٚه اون ایسه.


امّا چون او وختی کی خودا اینتخأب بوکوده بو، کأمیل فأرٚسِه، اون خو پٚسرَ اوسه کوده کی جٚه ایتأ زن و موسا شریعتٚ دورون بودونیأ بأمؤ


خودا نیّت اَن بو کی هر وخت او معلوم بوبوسته زمأت فأرٚسِه، همه‌چی‌یَ مسیح ایقتدأرٚ جیر بٚنه- همه‌چی، چی آسمأن میأن و چی زیمینٚ سٚر.


و همٚتأنٚ رِه روشنَ کونم کی خودا اَ رأزَ چوطو انجأم دِهه، او رأز کی قدیمی دورأنأنٚ میأن همه چی خودایٚ خألقٚ میأن جیگأ بٚدأ بوبوسته بو.


چون خودا هیوخت هیتأ جٚه فٚرٚشته‌یأنَ نفرمأسته: «تو می پٚسری؛ ایمرو من تی پئر بوبوستم.» هطویم بٚفرمأسته: «من اونی پئر بٚم، و اون می پٚسر.»


ولی دروأره‌یٚ خو پٚسر فٚرمأیه: «اَی خودا، تی پأدیشأیی تأ اَبد برقرأره؛ تی حوکومتٚ اَساس، عیدألت و رأستی سٚر نٚهأ؛


ایمأنٚ اَمرأیه کی فأمیم تومأمٚ دونیأ خودا فرمأنٚ اَمرأ چأکوده بوبوسته، اوطو کی اونچی بیدِه بِه، جٚه او چیزأنی کی بیدِه بوستنیه، چأکوده نوبوسته.


چوطو ایمکأن دأره کی اَمأن موجأزأتٚ جَا، جیویزیم، اگه اَ پیله نیجأتَ محل نٚنیم؟ چون اَ خوروم خٚوٚرَ اوّل عیسایٚ خوداوند وأگویا بوکوده، بأزین اوشأنی کی اونی دٚهٚنٚ جَا اونَ بشتأوستٚد، اونَ اَمِرِه تأیید بوکودٚد.


ولی مسیح «پٚسرٚ» موقأمٚ میأن ایسأ کی تومأمٚ خودا خأنه‌ ایختیأرَ دأره. و اَ «خأنه» اَمأن ایمأندأرأن ایسیم، اَ شرطٚ اَمرأ کی اَمی جورأتَ بٚدأریم و او اومیدٚ دورون کی در مسیح دأریم، پأبرجأ و قأیم بیئسیم.


پس اَسه کی، ایتأ پیله کأهین دأریم کی آسمأنأنٚ جَا دٚوأرٚسته، ینی عیسا، خودا پٚسر، بأیید او ایمأنی‌یَ کی ایعترأف کونیمَ، قأیم بٚدأریم.


عیسا خودا پٚسر بو، ولی او درد و عذأبی کی تحمول بوکوده اَمرأ، فرمأن بردنَ بأمؤخته.


پیله کأهینأن کی موسا شریعتٚ موطأبٚق اَ جأجیگأ فأرٚسِده، ضعیفٚ آدمأنی ایسٚد کی نٚتأنٚده خوشأنَ گونأ جَا دؤر بٚدأرٚد. ولی خٚیلی زمأتٚ پٚسی جٚه شریعت فأدأن، خودا خو پٚسرَ کی همیشٚکٚ رِه کأمیل ایسه، پیله کأهینٚ جأجیگأ رِه اینتخأب بوکوده و اَنٚ وأسی قسم بوخورده.


جٚه اویَه کی موقدسٚ کیتأبأنٚ دورون، اونی پئر و مأر و شجره‌نأمچه جَا هیذره بینیویشته نوبوسته، و اوشأنٚ دورون، اونی زٚندیگی سرگیفتن و تومأنَ بوستنٚ زمأتٚ جَا گبی بٚمیدأن نأمو، هنٚ وأسی خودا پٚسرٚ شٚبأهت بِه و ایتأ همیشٚکی کأهین بأقی مأنه.


اگه اَطوچی لأزیم بوستی، مسیح وأستی جٚه اوّلٚ دونیأ تأ اَسه دائیم خو جأنَ فٚدأ بوکونه. ولی اَطو نییٚه. مسیح ایوأر و همیشٚکٚ رِه دونیأ آخر آخرأنٚ میأن بأمؤ کی خو جأنَ اَمِرِه فٚدأ بوکونه و گونأ قوّتَ همیشٚکٚ رِه جٚه ریشه خوشکَ کونه.


جٚه اَ خأطر خودا اونَ پیشتر جٚه دونیأ خلق کودن، اینتخأب بوکوده امّا اَ آخری زمأتأنٚ دورونی اونَ اَ دونیأ ور اوسه کوده تأ شٚمٚره بٚبخشه.


پیشتر جٚه هرچی خأیم اَ موضویَ خأطر نیشأن بوکونم کی آخری زمأتأنٚ میأن، آدمأنی پیدأ بٚده کی هر نأجورٚ کأرَ کی اوشأنی فیکرَ برسه دٚس زٚنٚد و حِئقتَ رخشنَ گیرده


اوشأن گفتیدی کی آخرٚ زمأتأنٚ میأن آدمأنی بیأفته بد کی خوشأنٚ کثیفٚ مِیلأنٚ موطأبٚق کردکأر کونٚد و حِئقتَ دٚس پٚرَه گیرٚد.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ