کولسیان 3:9 - Gilaki New Testament

⁹ کس‌کسَ دورُغ نوأگفتٚنید، چون شیمی او فأسید و کُئنه فیطرت کی دورُغ گفتی، دِه بٚمٚرده و جٚه بین بوشؤ

کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

⁹ کس کسؤنه دورؤغ نوگؤین، چونکه او قدیم آدمه اون کارؤن همرأ شیمئه تن أجی بکندین

کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلان

⁹ همدیگرَ دوروغ نیگید، چونکی شُمان اُ قدیم آدمَ، اونِ کاران اَمرا شیمی تن جا بیرون باوَردید،

کولسیان 3:9 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

یوحنا 8:44

شیطان شیمی رأس‌رأسِی پئر ایسه و دوس دأریدی اونی نأجور کردکأرأنَ انجأم بدید. شیطان جٚه هو اوّلم قأتیل بو و رأستی جَا نیفرت دأشتی، اونی وجود میأن ایتأ پیچه حِئقت پیدأ نیبه چونکی اونی ذأت دورُغگویه و اون دورُغگویأنٚ پئر ایسه.

رومیأن 6:6

اَمی او پیشترٚ نَف۫س مسیحٚ اَمرأ صلیبٚ سٚر مِخ بوبوسته کی دِه گونأ اَمی سٚر قودرت ندأشته‌ بی. اَمأن دِه گونأ اسیر نیئیم.

افسسیان 4:22

پس اَسه وأسی شیمی زٚندیگی قدیمی خُلق و خو و قدیمی رأ روشَ ایتأ لیوأسٚ مأنستَن، شیمی جأنٚ جَا بٚکنید، او لیوأس کی گول‌زٚنٚ نفسٚ اَمرأ فأسیدَ بِه.

افسسیان 4:25

پس دورُغ گفتنٚ جَا دٚس بٚکشید. شیمی تومأمٚ گبأن شیمی همسأده‌یأنٚ اَمرأ رأست بٚبه، چونکی اَمأن همٚتأن ایتأ بدنٚ عُصم و اعضأییم.

کولسیان 3:8

ولی اَسه اونٚ وخته کی توندَ بؤئؤن و کینه و فأش دٚئن و زرخٚ گبأنَ، هوطو بوبوخوسته لیوأسٚ مأنستَن جٚه شیمی جأن بیرون بأوٚرید و فیشأنید.

اوّل تیموتائوس 1:10

هطویه، شریعت او زٚنأکأرأن، همجینس‌بأزأن، اوشأنی کی غولأمأنَ فوروشده، دورُغگویأن، اوشأنی کی دأدگأیأنٚ میأنی دورُغ شهأدت دٚهٚده و تومأمٚ کسأنی شینم ایسه کی کردکأرأنی کونٚده کی دوروستٚ آموجٚه‌یأنٚ اَمرأ فرق کونٚه،

موکأشفه 21:27

هیتأ بدی یا نأجور و فأسیدٚ آدمَ ولأنده بشه اویَه. اَ شهر فقد اوشأنی جیگأ ایسه کی اوشأنی نأم بٚرّه زٚندیگی دفترٚ میأن بینیویشته بوبوسته‌بی.

موکأشفه 21:8

ولی اوشأنی کی ترسٚده، اوشأنی کی ایمأن نأرٚده و فأسید ایسٚد و قأتیلأن و اوشأنی کی جنبلٚ جأدو و زٚنأ کونٚده و بُتأنَ پرستٚش کونٚده و تومأمٚ اوشأنی کی دورُغ گده، همٚتأنٚ جیگأ او دریأچه میأن ایسه کی آتش و گوگرد اَمرأ سوجه. اَن هو دویُمی مٚردن ایسه.»

موکأشفه 22:15

ولی سٚکأن، ینی اوشأنی کی جأدو جنبل کونٚده، زٚنأ کونٚده، بُتَ پرستٚش کونٚده، قأتیلأن و همه اوشأنی کی دورُغَ دوس دأرٚده و اونَ انجأم دٚهٚده، نٚتأنٚد بٚشٚد او شهرٚ میأن.