Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




اوّل تیموتائوس 6:4 - Gilaki New Testament

4 اَجور آدم گولأزٚ جَا پورَ بِه و درک و فأمٚ جَا خألِه بِه و دوس دأره کلماتٚ مأنی رِه نأخوشی اَمرأ جنگٚ‌ دعوأ و درگیری بٚدأره، چیزی کی بأعیث بِه حسودی، بوگو موگو، بی‌حورمتی گبأن، شیطانی بدگومأنیأن

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

4 او، غرور أجی باد بوده و هیچی نفهمنه. ایطؤچی آدم کلیمهَ‌ن سر جنگ و جدال و دعوا مرافعه دأنه که اون أجی حیسادت، ایختلاف، تؤهین و بدگمؤنی ویریسنه

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلان

4 اون، غرورِ جا باد بُکوده و هیچی نفهمه. اجور آدمی کلمات سر جنگ و جدال و دعوا مرافه دَره کی اونِ جا حسادت، اختلاف، توهین و بَد گُمانی،

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




اوّل تیموتائوس 6:4
44 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

پولس و برنابا اَنٚ وأسی خٚیلی اَشأنٚ اَمرأ بوگو موگو و موخألفت بوکودٚد، تأ آخرپٚسی قرأر بوبوسته انطأکیه مسیحیأن، چن نفرَ جٚه خوشأنی میأنی پولس و برنابا اَمرأ اوسه کونٚد اورشلیمٚ میأن کی اویَه روسولأن و کیلیسا پیله کسأنٚ ایعتقادَ بدأنٚد.


ولی چونکی شیمی جنگ و دعوأ ای سری کلمه‌یأن، آدمأن و شیمی دینٚ وأسی ایسه، شومأن اونَ حل بوکونید. من نه اَ چیزأنَ دوس دأرم و نه دٚخالت کونم.»


هه زمأتأنٚ میأن، ایتأ مردأی شمعون نأم کی خٚیلی سالأن جأدوگری کودی، سأمره شهر میأن ایسأبو و مردومَ قأقَ کودی و ایدعأ دأشتی کی پیله کسه.


کس‌کسٚ رِه ایجور ارزش بنید. شٚمٚره گولأز نوکونید و اوشأنی اَمرأ کی البأقی مردومٚ جَا بیجیرترده و اومید نأرٚده، شؤئؤن اَمؤنَ کنأر نٚنید و شٚمٚره البأقیأنٚ جَا بوجؤرتر بٚحیسأب نأوٚرید.


چونکی اَمأن روجٚ روشنی شینیم و البأقی آدمأنٚ ورجأ وأستی خوروم کردکأرأن بٚدأریم. عیأشی و مستی و زٚنأ و هوس بأزی و دعوأ و حسودی محفیلأنٚ دورون نیشید.


اونی کی سوستٚ ایمأن دأره، شیمی جمَ میأن قوبیل بوکونید و دروأره‌یٚ کأرأنی کی اوشأنٚ رِه ایتأ موشخصٚ نظر ننأ، اونی اَمرأ توک‌ بٚتوک نأیید.


ولی اوشأنی رِه کی خوشأنَ جٚه همه کس بِیتر دأنٚده و اوشأنی کی خودا وجودٚ حِئقت اَمرأ جنگ دأرٚده و خوشأنی گونأدأرٚ رأیأنَ شٚده، خو غیظ و غضبَ فوکونه.


ولی اگه اینفر خأیه دروأره‌یٚ اَ موضو بوگو موگو بوکونه، فقد ایچی تأنٚم اونَ بٚگم کی اَن ایسه، اَمأن همیشٚک اَ آموجَ بٚدأییم کی زنأی دوعأ یا نوبوّتٚ وخت، وأستی خو سٚرَ دٚوٚده. تومأمٚ کیلیسایأنٚم اَ موضو‌یَ قوبیل دأرٚده.


اوّل اَنکی ایشتأوٚم هر وخت کس‌کسٚ اَمرأ کیلیسا وأسی جمَ بیدی، شیمی میأن سیوأیی‌یأن و جودأیی‌یأن نٚهأ، و ایپچه اَ گبأنَ بأوٚر کونم.


دِه شٚمٚره گول نزنید. اگه اَ دونیأ معیأرأنٚ موطأبٚق، شٚمٚره عأقیل و دأنأ دأنیدی، اوّل وأستی نأدأن بیبید کی بتأنید رأس‌رأسِی حکیم بیبید،


چونکی هنو جٚه شیمی ذأت کی گونأ اَمرأ ایتأ بوبوسته ایطأعت کونیدی. شومأن کس‌کسٚ اَمرأ حسودی کونیدی و شیمی میأن دودستگی و دوشمنی نٚهأ. هن نیشأن نٚده کی هنو زأی ایسید و آدمأنی کی دونیأ شینٚده مأنستَن کردکأر کونیدی؟


ولی اگه هر وأر موشغولٚ اَن بیبید، کس‌کسٚ پأرَه کونید و یا زخمٚ زوأن بٚزنید، مورأقٚب بیبید، چٚره کی اگه هطو اَ کردکأرأنَ ایدأمه بدید، اونی آخرپٚسی کس‌کسٚ تومأم و کمأل جٚه بین شؤئؤن بِه.


خودمأنَ گولأزٚ نوکونیم و کس‌کسٚ اَمرأ حسودی نوکونیم و کس‌کسَ اَذِت آزأر نوکونیم.


اگه اینفر خؤرَه هطو پیلّه دأنه، کی نٚخأیه اَ کأرَ خؤرَه وأسینه، خؤرَه گول زِئندره. اَجور آدمَ نشأ رأس‌رأسِی ایمأندأر دأنٚستٚن.


البت، بعضیأن جٚه حیسأدت و رقأبت، مسیحٚ اینجیلَ موعیظه کونٚده، ولی بعضیأنم خوروم نیّتٚ اَمرأ.


شیمی کأرأنَ بودونٚ غُرغُر کودن انجأم بدید،


فقد شٚمٚره نیدینید و ظأهیرسأزی وأسی زٚندیگی نوکونید. فروتن بیبید و مردومَ شیمی جَا بِیتر بدأنید.


ولأنید اینفر کی دورُغی فروتنی کودنٚ جَا و فٚرٚشته‌یأنٚ پرستٚش کودن لیذّت بٚره، شیمی لیأقتَ سوألٚ جیر ببره. اَجور آدم توند شؤئؤن اَمرأ او رویأیأنی کی بیدِه دورون، ریزَ به. اونٚ ذهن کی روحأنی نییٚه، بأعیث به او کأرأنٚ کی نی‌اَرزِه و فأیده نأرِه وأسی گولأز بوکونه،


اون هرچی اَمرأ کی خودا دؤخأده بٚبه و عیبأدت وأسی ایستفأده بٚبه موخألفت کونِه. حتّا شِه معبدٚ دورونی و اویَه نیشینه و ایدعأ کونِه کی خودایه.


یا اَنکی خوشأنَ اَلکی دأستأنأن و شجره نأمه‌یأنٚ اَمرأ موشغولَ نوکونٚد، چونکی اَ بحثأن جنگٚ دعوأ رأ تأوٚدِه، خودا کأرأنٚ پیش شؤئؤنٚ رِه‌یٚم ایستفأده نأرِه، کأری کی ایمأنٚ جَا انجأم بِه.


دوس دأرٚده شریعتٚ معلم بٚبٚد، اَسه نأنٚده کی چی وأسی گب زِئندٚرٚده و چی‌یَ ایطمینأنٚ اَمرأ وأگو کونٚده.


نأظیر نوأستی نو ایمأن بٚبه، چونکی ایمکأن دأره مغرورَ به و حوکمی میأن دکفه کی شیطان دکفته.


اَ حِئقتأنَ تی کیلیسا مردومَ یأد بأوٚر، خوداوندَ ایسمٚ اَمرأ اَشأنَ حوکم بوکون کی اَلکی موضویأنٚ وأسی جَر و بحث نوکونٚد، چونکی اَ بحثأن فأیده نأرِه هیچ، ضررم دأره.


بأزَم تٚرَه گم: «تٚرَه اَلکی بحثأنٚ وأسی معطلَ نوأکودٚن، چونکی اَ بحثأن غیظ و دعوأ بوجود اَوٚره.


او زمأت، خیأنٚت کودن ریفأقتٚ میأن ایتأ عادی کأر بٚنظر اَیِه. اینسأنأن لیذّت بردنَ ویشتر جٚه خودا دوس دأرٚده؛


تٚرَه بیخودی جٚدٚلأنٚ رِه و شجره‌نأمچه‌یأن و بوگو موگو شریعتٚ سٚر درگیرَ نوکون، چون فأیده نأرِه و دردییم دوأ نوکونه.


پس اَی می جأنٚ دیلأن، هرتأ جٚه شومأن ایشتأوٚستٚنٚ میأن توند، گب زِئن میأن کونٚد و برزخٚ بوستنٚ میأن سوست بٚبه.


اَ دورُغگو معلمأن او جأنورأنَ مأنٚده کی هیذره عقل و شعور نأرٚده و خوشأنی جیسمٚ خأسته‌یأنٚ جَا ایطأعت کونٚده، کی خلق بوبوستٚد کی بٚدأم دکفد و هلأکَ بد. اَشأن هر چی‌یَ کی نفأمٚد رخشنَ گیرده، غأفیل جٚه اَنکی ایروج هو جأنورأنٚ مأنستَن هلأکَ بٚده.


اَشأن بٚخوشأنٚ گونأیأن و نأجورٚ کأرأن نأزٚده و ایوأردِه گول زِئن وأسی، نفسٚ خأسته‌یأنٚ جَا ایستفأده کونٚده و اوشأنَ کی تأزه جٚه اَجور زٚندیگی‌یٚ پورجٚه گونأ نیجأت بیأفتده، بٚدأم تأودٚده


ولی اَشأن هرچی‌یَ کی نفأمده دٚس پٚرَه گیرده و فأش دٚهٚده؛ اَشأن هطو نفأمٚ حیوأنٚ مأنستَن، هرتأ کأر کی اَشأنی دیل خأیه کونٚده و اَطویی نأبودَ بوستن و جٚه بین شؤئؤنَ پیشوأز شٚده.


اَ آدمأن گله و شیکأیت کونٚد و فقد خوشأنی شهوت اِگأدٚنٚ وأسی زٚندیگی کونٚد. اوشأن جوسورٚده و خوشأنی ظأهیرَ چأکونده و فقد کسی‌یَ حورمت نٚهٚده کی بدأنٚد اَشأنٚ رِه سود دأره.


تو گومأن کونی کی مأل و مینألدأرٚ آدم ایسی و هرچی بٚخأیی، بودونٚ اَنکی کم و کسر بٚبه تی دٚسٚ میأن نٚهأ. ولی غأفیل جٚه اَنکی بدبخت، بیچأره، بی‌چیز، کور و برأنده ایسی.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ