Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




۱پطرس 2:12 - Gilaki New Testament

12 شیمی دؤرٚور بی‌ایمأنأنٚ ورجأ مورأقبٚ شیمی کردکأر بیبید؛ حتّا اگه اَشأن شٚمٚره بدکأری وأسی موتهم بوکوند، امّا وختی کی مسیح وأگرده، خودایَ شیمی خوروم کأرأنٚ وأسی ستأیٚش کونٚده.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کیتاب مقدّس به گیلکی (رشتی)

12 شیمی کردار بی‌ایمأنأنٚ میأن وأ جوری خُب ببه کی با اَنکی شمرَ بدکار دأنیدی، او روزی کی خودا قراره بأیه، شیمی خوروم کارأنٚ دِئنٚ وأسی، خودایَ جلال بدید.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

12 شیمئه کردکار بی‌ایمؤنؤن مئن محترم ببون تا اوشؤنی کی شیمئه ضید گب زئنن کی شیمئه اعمال بد ایسه، شیمئه خؤرم کارؤن دئن أجی، خدا او روز مئن کی اینیم پرستش بوکونن.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلان

12 بی‌ایمانانِ میان شیمی کِرد و کار محترم بِبه تا اوشانی کی شیمی ضد گیدی کی شیمی اعمال بَد ایسه، شیمی خُب کارانِ دِئن امرا، خُدایَ اُ روج درون کی دینیم، پرستش بُکونید.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




۱پطرس 2:12
46 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

شأگردٚ رِه وٚسته کی خو اوستأدٚ مأنستَن و غولأمم خو اربأبٚ مأنستَن بٚبه. اگه مٚرَه کی خأنه پیله‌ترم، پٚلیدٚ روحأن رئیس دؤخأنده، می خأنوأرَ چی بد عیصمتی نأم اَمرأ دؤخأنده.


«خوشأ بحألٚ شومأن، وختی کی مردوم می خأطرٚ وأسی شٚمٚره رخشنَ گیرده و شٚمٚره جفا کونٚد و در موردٚ شومأن دورُغ بٚگد و هر جور نأجورٚ گب در موردٚ شومأن، خوشأنٚ زٚوأنٚ رو بأوٚرٚد.


اَطویی، وئألید شیمی خورومٚ کردکأرأن نورٚ مأنستَن مردومٚ رو دتأوٚه، کی اوشأن اَ کردکأرأنٚ بیدینٚد و شیمی آسمأنی پئرَ ستأیٚش بوکونٚد.


وختی جِمئیت اَنَ بیدِد، اوشأنی جأنَ ترس دکفت. اوشأن خودایَ شوکر بوکودٚد کی اَجور قودرت اینسأنٚ فأدأ.


«خوداوند، ایسرأییلٚ خودایَ شوکر کونم چونکی خو قومٚ یاور بأمؤ و اوشأنٚ نیجأت بٚدأ.


بأزون تٚرَه خأکٚ اَمرأ ایتأ کونٚده و تی مردومَ خأکٚ خون فأکٚشده. حتّا ولأنٚد کی ایتأ سنگ سنگ سٚر بمأنه، بلکی همه چی‌یَ اورشینَ کونٚد، چونکی او فورصتَ کی خودا تٚرَه فأدأ بو، قوبیل نوکودی!»


«خوشبحألٚ شومأن، وختی مردوم اینسأنٚ پٚسرٚ وأسی، شیمی جَا بیزأرَ بد و شٚمٚره، خوشأنٚ جمَ میأن رأ نٚدٚده و شٚمٚره فأش دٚهٚده و بُهتأن زنٚده!»


هطو تأ یوهودأ اوتأقٚ جَا بوشؤ بیرون، عیسا بٚفرمأسته: «او وخت فأرٚسِه کی اینسأنٚ پٚسر خو جلالٚ دورون وأرد بٚبه و خودایٚم اونی اَ کأرٚ اَمرأ جلال بیأفه.


پطرس شِمِره وأگویا بوکوده کی چوطو خودا اوّلی وأر اوشأنی کی یوهودی نوبودٚ رِه ظأهیرَ بوسته کی خو جلالٚ وأسی، جٚه اَشأنٚ میأن ایتأ تأزه قوم اینتخأب بوکونه.


و ایطمینأن دأرم کی اَشأن نٚتأنٚده اَ بوهتأنأنی‌یَ کی مٚرَه زنٚده، ثأبیت بوکوند.


او وخت کی پولس محکمه‌یَ بوشؤ بودورون، اورشلیمٚ یوهودیأن اونَ دؤرَ کودٚد و خٚیلی چیزأن اونی ضد بوگفتٚده کی نتأنستٚد خوشأنی گبأنَ کرسی سٚر بینیشأنٚد.


ولی خأییمی تی جَا بشتأویم کی چی ایمأنی دأری، چونکی تنأ اونچی‌یَ کی مسیحیأنٚ جَا دأنیمی اَنٚ کی هرتأ جیگأ جٚه اوشأنٚ بد گده.»


هیوخت بدی عوض، بدی نوکونید. جوری کردکأر بوکونید کی همٚتأن بتأنٚد بیدینٚد کی شومأن شیمی کأرأنٚ میأن دوروستیدی و صدأقت دأریدی.


چونکی اَمأن روجٚ روشنی شینیم و البأقی آدمأنٚ ورجأ وأستی خوروم کردکأرأن بٚدأریم. عیأشی و مستی و زٚنأ و هوس بأزی و دعوأ و حسودی محفیلأنٚ دورون نیشید.


اگه اَطو مسیحَ خیدمت بوکونید، بأعیث بیدی خودا خوشألَ بٚه و البأقیأنم شٚمٚره تصدِق کونٚده.


هطویم بٚسرأفت بیبید کی اون بأمؤ، اوشأنی کی یوهودی نییٚدم نیجأت بٚدأ کی اَشأنٚم خودایَ او رحم و دیلسوجی وأسی کی اوشأنٚ رِه بوکوده، شوکر و ستأیٚش بوکونٚد. بینیویشته بوبوسته: «قومأنٚ میأن تِرِه شوکر گم و تی نأم رِه سورود خأنم.»


او وخت جٚه اونی جیگأ بٚدأ فیکرأن چپر اوسأده بِه، خو زانو سٚر کفه و خودایَ پرستٚش کونه، گه: «رأس‌رأسِی کی خودا شیمی میأن ایسأ.»


اونچی کی اَمی گولأزٚ بأعیث بِه، اَن ایسه کی تومأمٚ اَمی صدأقتٚ اَمرأ تأنیمی بیگیم کی اَمی کردکأرٚ میأن مردومٚ اَمرأ و بوخصوص شیمی اَمرأ، همیشٚک صأف و صأدٚق بیم، و اَمی چومٚ اومید فقد خوداوندٚ کومکَ رو نٚهأ بو، نه اَمی قوّتٚ سٚر.


هسأ، جٚه خودا خأییم کی شومأن ایتأ کأرٚ ایشتیوأ نوکونید، اَنٚ وأسی نییٚه کی مردوم بیدینٚد کی جٚه ایمتحأن سٚربولند بیرون بأمؤییم، بلکی دوعأ کونیمی کی شومأن او کأر کی دوروست ایسه‌یَ انجأم بدید، حتّا اگه اَجور بیدِه بٚبه کی اَمأن موفق نوبوستیم.


اَمأن ایحتیأط کونیمی کی خوداوندٚ حوضورٚ میأن اونچی کی دوروست ایسه انجأم بٚدیم، هطویم خأییمی البأقیأنم اَنَ بدأنٚد. هنٚ وأسی ایسه کی اَجور دیچِئیم.


اَمأنٚم همٚتأن اوشأنٚ مأنستَن بیم. اَمی زٚندیگی رأ روش، اَمی نأجورٚ خُلق و خویَ نیشأن دٚئی. اَمأن، اَمی نفسٚ خأسته‌یأن و کثیفٚ فیکرأنٚ جَا اسیر بیم و هرتأ نأجورٚ کأری کودیم. اَمأن هه شورشی خُلق و خو اَمرأ بودونیأ بأمؤییم و هطویم البأقی آدمأنٚ مأنستَن خودا خشم و غیظٚ جیر ایسأبیم.


پس اَسه وأسی شیمی زٚندیگی قدیمی خُلق و خو و قدیمی رأ روشَ ایتأ لیوأسٚ مأنستَن، شیمی جأنٚ جَا بٚکنید، او لیوأس کی گول‌زٚنٚ نفسٚ اَمرأ فأسیدَ بِه.


ولی هرچی مِرِه پیش بأیٚه، چی ایوأردِه شٚمٚره بیدینٚم چی نیدینٚم، همیشٚک شٚمٚره خأطر بٚبه کی وأستی رأس‌رأسِی مسیحٚ مأنستَن زٚندیگی بوکونید، کی همیشٚک مٚرَه دروأره‌یٚ شومأن خوروم خٚوٚرأن فأرٚسٚه و بشتأوم کی کس‌کسٚ اَمرأ، ایتأ روح میأن قأیم ایسأیید و همٚتأنٚ هدف اَن بٚبه کی بودونٚ دوشمنٚ کأرشکنیأن، مسیح اینجیلٚ نیجأتٚ پیغأمَ همٚتأنٚ رِه وأگویا بوکونید. هه کأر اَشأنٚ رِه نیشأنه‌یٚ نأبودی ایسه، ولی شٚمٚره اَنٚ نیشأن دِهه کی خودا شیمی اَمرأیه و شٚمٚره اَبدی زٚندیگی عطأ بوکوده.


و اَسه، می جأن و دیلٚ ریفِقأن، آخرسٚر ایچی شٚمٚره گم: شیمی فیکرَ اوچی سٚر جمَ کونید کی دوروست و قأبیلٚ ایحترأمه، اوچی سٚر کی دوروست و تیمیز، اوچی سٚر کی دوس دأشتنیه و شأ ستأیٚش کودن. کأرأنی‌یَ فیکر بوکونید کی خٚیلی خوروم بٚبه و بشأ تمجید کودن.


جٚه اَ خأطر، اوشأنی کی مسیحی نییٚدم شٚمٚره ایعتمأد کونٚده، ایحترأم نٚهٚده. هطویم، شیمی دٚسأنَ کومک خأستٚنٚ وأسی اَیتأ اویتأ جولو درأزَ نوکونیدی.


هطویم، پأدیشأیأن و صأب‌منصبأنٚ رِه، کی بتأنیم صولح و صفأ اَمرأ ایدأمه بٚدیم و هر چی میأن، خودا ترسی و لیأقتٚ اَمرأ زٚندیگی بوکونیم.


ولأن هیکس تٚرَه تی جوأنی وأسی کوچیکَ کونٚه، هطویم سعی بوکون کی گب زِئن و کردکأرأن و محبت و ایمأن و پأکی دورون همٚتأ ایمأندأرأن رِه سٚرمشق بیبی.


هطوچی ویوه زنأکأن وأستی خورومٚ کردکأرأن بوکوده بید، زأکأنٚ آمؤختٚن، غریبه‌یأنٚ جَا پذیرأیی کودن، موقدسٚ آدمأنٚ پأیَ شؤستن، رنج بیدِکأنٚ یاور دٚئنٚ مأنستَن و هطو اَنکی خودٚشأنَ هرتأ خورومٚ کأرٚ رِه وقف بوکوده بٚبٚد.


اَمِرِه دوعأ بوکونید، چونکی اَمی ویجدأن پأکه و هیوخت نخأییم ایتأ ایشتیوأ اَمی جَا بیرون بأیٚه.


مأل و مینألٚ دوس دأشتٚنَ سٚرأدید و اونچی‌یَ کی دأریدی کأفی بدأنید، چونکی خودا بٚفرمأسته: «شٚمٚره هیوخت تنأ نٚنم و نٚشم.»


آیا شیمی میأن حکیم و بٚفأمٚسته آدم ایسأ؟ پس وئألید خو دأنٚستٚن و فأمٚ، او زٚندیگی رأ روشٚ اَمرأ کی خودایٚ خوش اَیِه‌یٚ و او کردکأرأنی اَمرأ کی فروتنی جَا ویریزه، نیشأن بٚده، هو فروتنی و نرمٚ خُلق و خو کی، حیکمت و فأمٚ جَا بیرون اَیِه.


خودا خأسته اَنه کی شومأن دورستکأر بیبید تأ او بی‌عقلٚ آدمأنٚ دٚهٚنَ کی بیخودی شیمی جَا ایرأد گیرده دٚوٚدید.


ویجدأنٚ پأکٚ اَمرأ، اونچی‌یَ کی دوروست و رأست ایسه انجأم بدید؛ چونکی وختی مسیحَ ایمأنٚ دورون شیمی دوروستکأری‌یَ بفأمٚد، خوشأنٚ کأرٚ جَا شرمنده بٚده.


اونی کی موعیظه کودنٚ عطأیَ دأره، خو پیغأمٚ موعیظه‌یَ خودا جَا فأگیره. اونی کی خیدمت کودنٚ عطأیَ دأره، او قودرتی مأنستَن خیدمت بوکونه کی خودا فأدِه تأ خودا، عیسای مسیحٚ وأسی ستأیٚش و جلال بیأفه، چونکی قودرت و جلال تأ اَبد فقد اونی شین ایسه. آمین


پس هَسأ کی دأنیدی هر چی کی اَمی دؤرٚور نٚهأ جٚه بین شٚده، چنقذر وأستی شیمی زٚندیگی، خودا رِه قأبیلٚ قوبیل و پأک بٚبه.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ