اوّل قرنتیان 5:13 - Gilaki New Testament

¹³ خودا اوشأنی کی بیرون جٚه کیلیسا ایسأده‌یَ دأوری کونه و جزأ دِهه. هنٚ وأسی، هوطو کی بینیویشته بوبوسته، وأستی «اَ نأجورٚ آدمَ جٚه شیمی میأن بیرون تأوٚدید.»

کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

¹³ خدا خودش خان او مردمونی که بیرون ایسان داوری بکونی. «او شرور آدمه شیمه میئنای هارؤئنین.»

کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلان

¹³ خُدا خودش اُ مردومانیَ کی بیرون ایسائید، داوری خوائه کودن. «اُ شُرور آدمَ جه شیمی میان بیرون تَوَدید.»

اوّل قرنتیان 5:13 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

متّی 18:17

ولی اگه ایوأردِه شیمی گبأنَ نشتأوٚست، بأزون موضو‌یَ کیلیسا رِه بوگو؛ و اگه کیلیسا تٚرَه حق فأدَه و او برأر بأزم قوبیل نوکوده، بأزون کیلیسا وأستی اونی اَمرأ ایتأ غریبه یا فأسیدٚ بأج‌فأگیرٚ مأنستَن رفتأر بوکونٚه.

اعمالٚ رسولأن 17:31

چونکی ایتأ روجَ اینتخأب بوکوده کی اونی میأن، اَ دونیأ مردومَ، اینفرٚ اَمرأ کی خودش اینتخأب بوکوده عیدألت و اینصأفٚ اَمرأ قیضأوت بوکونه. خودا اَ آدمٚ جٚه مورده‌یأنٚ زٚنده کودنٚ اَمرأ، همٚتأنَ نیشأن بٚدأ کی اون کیسه.»

رومیأن 2:16

و او پیغأمی کی وأگویا کونم اَنه: ایتأ روج اَیِه کی خودا عیسا مسیحٚ اَمرأ، همٚتأنٚ جیگأ بٚدأ فیکرأن و ایشتیأقأنَ دأوری کونه.

اوّل قرنتیان 5:1

رأس‌رأسِی، مٚرَه خٚوٚر بٚدأده کی شیمی میأن جینسی فسق و فوجور نٚهأ، اونم اوجور کی حتّا خودا نشنأسأنم اونَ تحمول نوکونٚده! بشتأوستم کی اینفر کی شیمی کیلیسا شینه، خو پئرٚ زنٚ اَمرأ جینسی مورأوٚده دأره.

اوّل قرنتیان 5:2

ولی شومأن اَنٚ عوض کی غورصه بوخورید، گولأز کونیدی! مگه نوأستی اونی کی اَجور کأر کودی جٚه شیمی میأن سرأدید؟

اوّل قرنتیان 5:5

بأزون، اَ مردأکَ کیلیسا جَا بیرون تأوٚدید و اونی جیسمٚ جٚه بین شؤئؤنٚ وأسی اونَ شیطان دٚس بیسپأرید، بلکی‌یٚم وختی اَمی خوداوند عیسا وأگرده، اونی روح نیجأت بیأفه.

اوّل قرنتیان 5:7

پس اَ شرورٚ مردأکٚ بیرونَ کودنٚ اَمرأ جٚه شیمی میأن، شٚمٚره جٚه کُئنه خمیرمأیه خلأصَ کونید. او وخت ایتأ تأزه و فطیرٚ خمیرٚ مأنستَن بیدی، کی رأس‌رأسِی هطویم ایسید. چونکی مسیح کی اَمی پِسَحٚ عَید بٚرّه ایسه، قوربأنی بوبوسته.

عبرأنیأن 13:4

شیمی ایزدوأج و قول و قرأرٚ سٚر وفأ بوکونید، و شیمی زنٚ‌ مردی‌یَ کثیفٚ بوستنٚ جَا دؤر بٚدأرید، چونکی خودا خرأبٚ آدمأن و زٚنأکأرأنَ موجأزأت کونِه.

دوم پطرس 2:9

هطویم خودا تأنه مٚرَه و شٚمٚره جٚه اَمی دؤرٚورٚ وسوسه‌یأن آزأدَ کونه و او مردومَ کی خودایَ نشنأسٚده تأ دأوری روجٚ وخت، موجأزأتٚ حوکمأنٚ جیر بٚدأره.