Bɔrɛlambu ere beeŋ ki ajembu n deŋi abar so. Kumo be loŋ kaŋ wora malɛ, k beeŋ chinchiŋ basa kama nɛ baa bɔla kumo ase a choŋ na, nɛ b baa bishi le: ‘Manɛ nna nɛ Enyɛnpe Ebɔrɛ wora mbe basa nɛ b wɔ mbe bɔrɛlambu to ere le?’
Men kaŋ asoe n nu kashɛ nɛ mee shin nɛ m boŋ n sa menyi ere. K la n teri ko nɛ mbe ndibi sɔrso be kudɔ be asheŋ be kashɛ nna. N teri na daa kɔ ndibi sɔrso be kudɔ nɛ k daa wɔ kepreŋsawule nɛ k bee wora asɔ nɛnɛ so nna.
Ndoŋ nna nɛ m bishi Enyɛnpe Ebɔrɛ na le: “Jemanɛ mo nɛ kede beeŋ fo ekar?” Nɛ e kaŋɛ ma le: “Jemanɛ nɛ ndegboŋana na beeŋ mur nɛ amo to be nwuana e ka a yil fuloŋ nɛ amo to be adɔsawule e dese jiga na nɛ k beeŋ fo ekar.
To, naniere bre Ebɔrɛ lara mbe enɔ ashi menyi be asheŋ to. Ma alɛ e kaŋɛ menyi na fanɛ yili kabre a yɔ, men maaŋ naŋ wu ma kikɛ, ama jemanɛ nɛ menyeeŋ kaŋɛ le na fo nna: ‘Kagbenefuli e baa wɔ emo nɛ e shi Enyɛnpe be ketre to a ba na.’ ”
Nɛ Pita naŋ kaŋɛ: “Le be esa ere be asheŋ nɛ b sibɛ Ebɔrɛ be Nshɛ be Kawɔl na to fanɛ: ‘A daga mbe kowu ka ki lambure nɛ esa kikɛ e sa maŋ kaa wɔ kumo to.’ Abɔrɛsibɛ na kraa kaŋɛ fanɛ: ‘A daga fanɛ esa pɔtɛ ko e sɔ mo so a shuŋ mbe kushuŋ.’