Kenimu be kaplɛa so, esa kama maŋ chɔ ma laŋ ere to. N nyɛnpe maa mɔn ma shɛŋ shɛŋ laŋ ere to ama fo nawule nɛ e maŋ ta m bɔɔ ma enɔ, ŋkpal manɛ so, mbe eche e la fo. To, nɛ nuso nɛ meeŋ tiŋ n nya kagbene kpakpaso n wora le be kulubi ŋ gbiti Ebɔrɛ?”
B ka wora keeli n loge, nɛ ewura Deevid shuŋi nɛ b ya keta mo m ba ewurkpa nɛ e ta mo ŋ ki mbe eche hale nɛ e kurge ebinyɛn n sa mo. Ama kusɔ nɛ Deevid wora na daa maŋ par Enyɛnpe Ebɔrɛ.
Ebɔrɛ maŋ ta menyi nna m ber abar so nɛ men ki kukoŋwule a? Manɛ so nɛ e wora loŋ? E daŋ wora loŋ nna saŋɛ na so menyeeŋ kurge mbia nɛ b la Ebɔrɛ be basa kashenteŋto. Amoso k maŋ daga ekama ka kini mbe eche.
Enyɛnpetale yɛ: “Mee ba nɛ m ba ji ŋkilgiwuraana nɛ basa nɛ baa ji kesakalea nɛ bumo nɛ baa ji efɛ be eshɛda nɛ bekama nɛ baa puni bumo be beshumpo kakɔka to na nɛ bumo nɛ baa tɔrɔ bekulpoche nɛ amunibi nɛ befɔ nɛ bumo nɛ b maŋ kɔ bunyaŋ n sa ma na demu.”
Ebɔrɛ be mbraana nɛ a bee kaŋɛ le na: “Men sa maa ji kubojua nɛ men sa maa mɔ nɛ men sa maa yuri nɛ men sa maa yɛlga abar be asɔ,” nɛ mbraana nɛ a ka na kikɛ wɔ le be mbra ere to nna: “Baa sha fo barkasa dimɛdi fanɛ fo gbagba be kumu.”
A daga fanɛ ekama e baa bunyaŋ kakil nsaa maŋ ta eyurpi a wɔ kakil to, ŋkpal manɛ so, Ebɔrɛ beeŋ gberge bekama nɛ b kɔ kesakalea nɛ bekama nɛ b wɔtɔ a kɔ kusɔjigaya be kebaawɔtɔ kusoe.
Ŋkpal manɛ so, Ebɔrɛ koŋwule nɛ e kaŋɛ fanɛ: “Men sa maa kɔ kesakalea” na koŋwule na e kaŋɛ le: “Men sa maa mɔ abar.” Amoso, nɛ esa maŋ tɔr kesakalea be ntaŋ gba nseŋ mɔ esa, e tɔr Ebɔrɛ be ntaŋana na kikɛ.
Basa nɛ esa maaŋ tiŋ n yirda ere! Men maŋ nyi fanɛ nɛ esa baa la Ebɔrɛ mo teri, amodoŋwura malɛ nɛ durnya ere to be asɔ maa ji a kra abar ŋko? To, esa kama nɛ e bee ta mbe kasha a wɔtɔ durnya ere be asɔ to, bee ta mbe kumu nna a ki Ebɔrɛ mo doŋ na.
Ama befupo bre nɛ bumo nɛ b maa yirda na nɛ basa jiga nɛ bemɔpo nɛ kesakaleasheŋ wuraana nɛ bumo nɛ baa wora ŋ kilgi nɛ agbirshumpoana nɛ befɛpo kikɛ bre kikɛ be kaboŋ e la edɛ be kepa nɛ jɛrbi wɔ kumo to a chɔɔ na to. Ndoŋ be luwu e la luwu nyɔsopo na.”