ایتا جه اوشان کی آگابوس نام دَشتی، ویریشت و خُدا روح اَمرا پیشگویی بُکود کی سراسر دُنیا میان بدجور قحطی خوائه اَمون. اَ قحطی کلودیوس حکومت زمات درون ایتفاق دکفت.
پس، هیچیِ باره پیش جه اونِ وقت، قضاوت نُکونید تا اَنکی خُداوند بایه. هو خُداوندی کی اوچیَ کی هسّا ظولمات درون جیگا بُخورده ی، روشنایی میان نمایان کونه و دیلانِ نیت ئانَ بَرملا خوائه کودن. بازین هرکس خو تعریف و تمجیدَ خُدا جا خوائه گیفتن.
ولی خُداوند عیسی واگردستنِ روج، ایتا دوزدِ مانستن اَیه، اُ موقع آسمانان ایتا پیله اوخانِ امرا از بین شیدی، و ستاره ئان آتش گیریدی و نابود خوائید بوستن و زمین و تمانِ اونِ کاران آشکارَ به.
پس اونچیَ كی بیگیفتی و بيشتاوستی، بياد باوَر؛ اونَ بِدار و توبه بُكون. اگر بيدارَ نیبی، دوزدِ مانستن اَيم و تو واخُب نیبی کی چی ساعتی تی ضد خوائم اَمون.