موکأشفه 14:18 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلان

¹⁸ بازین ايتا دِه فیریشته کی آتشِ اقتدارَ داشتی، قربانگاهِ جا بيرون بامو و پیله اوخانِ مَرا، اونیَ کی تیج دأرِه داشتی، بگفت: «تی تیج دأرِه یَ اوسان و زمینِ رَزه دار جا انگور غوشه ئانَ بیچین چونکی زمينِ انگوران بِرسه.»

Gilaki New Testament

¹⁸ بأزون ایتأ دِه فٚرٚشته مذبحٚ جَا بیرون بأمؤ کی آتشٚ ایختیأر و قودرت اونی دٚسٚ دورونی نٚهأ بو. اون او فٚرٚشته‌یَ کی دأز اونی دٚسٚ دورون نٚهأ بویَ بوگفته: «هسأ تی دأزَ بٚکأرَ گیر کی خوشه‌یأنَ جٚه زیمینٚ رٚزٚ سٚر وأچینی، چونکی اونی انگورأن بٚرٚسِئده و قیضأوت کودنٚ وأسی حأضیرَ بوسته.»

کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

¹⁸ بأزین یکته د فریشته که آتش ایقتداره دأشت، قوربؤنگه أجی در بمأ و پیله دوخؤن همرأ اونیِ کی تیج داره دأشت بوته: «تی تیج دارهَ ویگیر و زمین رزدار أجی، أنگور غوشه ئانه بچین؛ چون زمین أنگورؤن برسئه.»

موکأشفه 14:18 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

مَرقُس 4:29

ولی وقتی دانه برسه، کشاورز درجا دأرِه یَ بِئِن ره اوسانه، چونکی بِئِن فصل فارسه.»

موکأشفه 16:7

و بيشتاوستم کی قربانگاه گه: «بله، اَی خُداوندْ قادر مطلقِ خُدا، تی داوَری ئان حقّ و عدلِ.

موکأشفه 16:8

چارمين فیریشته خو پياله یَ آفتابِ سر فُکود، و آفتابَ اجازه فَدَه بُبوست تا مردومَ آتشِ مرا بسوجانه.

موکأشفه 8:3

و ايتا دِه فیریشته بامو كی ایتا طلایی منقل خو امرا داشتی، و قربانگاه ورجا بِئسا. اونَ خَیلی بُخور فدَه بُبوست تا اونَ تمانِ مُقدّسینِ دُعائان اَمرا، طلایی قربانگاه سر، تختِ جُلُو تقدیم بُكونه.