Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




متّی 5:18 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلان

18 چونکی حئیقتن، شمرأ گَم، تا آسمان و زمین از بین نشه، نُخطه یا ایتا حمزه، توراتِ جا هرگس از بین نخوائه شئون، تا اَنکی همه ذرّه انجام ببه.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کیتاب مقدّس به گیلکی (رشتی)

18 آمین شمرَ گم کی تا وختی زیمین و آسمان خوشأنٚ جا سر نهَه، کیتابٚ توراتٚ جأ هیچ حرف یا نقطه‌یی حذفَ نیبه تا کی همه‌یٚ اوشأن تکمیلَ بید.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Gilaki New Testament

18 رأس‌رأسِی شٚمٚره گم کی آسمأن و زیمین جٚه بین نٚشٚده، مگه هو زمأت کی تورأتٚ همّه، حتّا اونی کوجه‌دأنه قیسمت، دأنه بٚه دأنه انجأم بوبوسته بی.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

18 چونکه راست راستِ شمره​گونم، تا آسمؤن و زمین از بین نشی، یکته نقطه یا همزه توراتَ جی هرگی ازبین نشنه، تا اونکه همه به انجؤم برسی.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




متّی 5:18
82 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

حئیقتن شمرأ گَم، داوری روجِ درون، مجازاتِ تاب، سُدوم و غُمورَّه شارِ واسی سأل تر خوائه بوستن تا اُ شارِ ره.»


وقتی کی ایتا شارِ میان شمرأ اذیت بُکونید، ایتا دیگه شار فرار بُکونید. حئیقتن، شمرأ گَم، پیش جه اونکی بتانید تمانِ اسرائیلِ شارانِ درون بیشید، انسانِ پسر خوائه اَمون.»


اگه اینفر ایتا جه اَ کوجدانه شاگردانَ، اَنه واسی کی شاگردِ، حتی ایتا پیاله سردِ آب فدِه، اون خو اَ کار ره پاداش خوائه گیفتن.»


حئیقتن، شمرأ گَم کی پیله تر جه تعمید دَئنده یحیی، مارِ جا بزا نُبوسته، ولی کوجی ترین آسمان پادشائی درون، اونِ جا پیله تره.»


حئیقتن، شمرأ گَم، خَیلی جه پیغمبران و صالحان ذوق و شوق دَشتید اونچیَ کی شُمان دینیدی بیدینید و نیدِه ئیدی، و اونچیَ شُمان ایشتاویدی بیشتاوید و نیشتاوستید.»


حئیقتن، شمرأ گَم، بعضیان کی اَیا ایسائید، تا انسانِ پسرَ نیدینید کی خو پادشائی درون اَیه، مَردنِ مزه یَ نخوائید چیشتن.»


عیسی جواب بدَه: «جه اَ رو کی شیمی ایمان کَمه. حئیقتن، شمرأ گَم، اَگه ایتا کوجی خردل دانه اَندر ایمان بدَرید، تانیدی اَ کوهَ بیگید ”جه اَیا، به اویا، بوشو“ و خوائه شئون و هی کاری شمرأ محال نخوائه بوستن.


حئیقتن، شمرأ گَم، هر چی زمین درون دَوَدید، آسمانِ درون دَوَسته بِه و هر چی زمین رو وازَ کونید، آسمان درون واز خوائه بوستن.


و بگفت: «حئیقتن، شمرأ گَم، تا وَنگردید و کوجی زاکانِ مانستن نیبید، هرگس آسمانِ پادشائی درون راه نخوائید یافتن.


بازون عیسی خو شاگردانَ بگفت: «حئیقتن، شمرأ گَم، پولدارانِ شئون آسمان پادشائی درون، خَیلی سخته.


عیسی اَشانَ بگفت: «حئیقتن، شمرأ گَم، تازه دُنیا درون، وقتی کی انسانِ پسر خو جلالِ تختِ سر بینیشینه، شُمانم کی می دُمبال باموئید، دوازده تختِ سر خوائید نیشتن و دوازده اسرائیلِ قبیله سر، داوری خوائید کودن.


عیسی اوشانِ جوابِ درون بگفت: «حئیقتن، شمرأ گَم، اَگه ایمان بدَرید و شک نُکونید، نه فقط تانید اونچی کی اَنجیل دارِ سر بامو انجام بدید، بلکی هر وقت اَ کویَ بیگید ”جه تی جا بکَنده بُبو و دریا درون دَکف،“ هَطو خوائه بوستن.


کویتا جه اُ دوتا پسر خو پئرِ خواسته یَ انجام بدَه؟» اوشان جواب بدَه ئید: «اوّلی.» عیسی اَشانَ بگفت: «حئیقتن، شمرأ گَم، خراجگیران و هَرزه ئان، پیش جه شُمان خُدا پادشائی درون شیدی.


حئیقتن، شمرأ گَم، اَشان همه اَ نَسلِ سر اَیه.»


عیسی اوشانَ بگفت: «اَشان همه یَ دینیدی؟ حئیقتن، شمرأ گَم، دِه سنگ سنگ سر نمانه، بلکی همه فوگورده.»


حئیقتن، شمرأ گَم، کی اونَ خو تمان دارائی سرِ جور خوائه نَئَن.


ولی دولید اوشان بگفت: ”حئیقتن، شمرأ گَم، من شمرأ نشناسم.“


پادشا جواب خوائه دَئن: ”حئیقتن، شمرأ گَم، اونچی کی ایتا جه می اَ کوج براران ره بُکودید، مَرا بُکودید.“


هو موقع پادشا اوشانِ جواب خوائه دَئن: ”حئیقتن، شمرأ گَم، اونچی کی ایتا جه اَ کوجدانه ئان ره نُکودید، مَرا نُکودید.“


حئیقتن، تره گَم کی تا قِران آخرَ فاندی، خولتانکِ جا بیرون نائی.»


وقتی کی روزه گیریدی، ریاکاران مانستن شمرأ زالش باورده نیشان ندید، چونکی اوشان خوشان قیافه یَ، واگردانید تا مردوم ورجه، خوشانَ روزه دار نیشان بدید. حئیقتن شمرأ گَم، کی خوشانِ پاداشَ فیگیفتید.


«پس وقتی کی صدقه فَدی جار نوا زِئن هُطوکی ریاکاران، عبادتگائان و کوچه ئان درون کونیدی تا مردوم اوشانِ تعریفَ بُکونید. حئیقتن شمرأ گَم اَشان خوشانِ پاداشَ فیگیفتید.


وقتی عیسی اونِ گبانَ بیشتاوست، ماتا بوست و اوشانیَ کی اونِ دُمبالسر باموبید بگفت: «حئیقتن، شمرأ گَم، اَجور ایمانیَ حتی اسرائیلِ درونم نیدِم.


حئیقتن، شمرأ گَم، هرکی خُداپادشاییَ ایتا زاک مانستن قُبیل نُکونه، اونِ بدرون نخوائه شئون.»


عیسی بگفت: «حئیقتن، شمرأ گَم، هیکّس نیه کی خانه یا براران یا خاخوران یا مار یا پئر یا زاکان و یا خو زمینانَ می خاطری و انجیل خاطری وِلا کوده بِبِه،


حئیقتن، شمرأ گَم، اَگه ایکَس اَ کوهَ بگِه بَکنَده بُبو و دریا درون دَکَف،“ و خو دیل درون شک نُکونه بَلکی ایمان بدَره کی اونچی کی گه، بهِ، اون ره انجام بِه.


عیسی خو شاگردانَ دوخواد و اَشانَ بگفت: «حئیقتن، شمرأ گَم، اَ نادار ویوه زنای جه همه اوشان کی صوندوقِ درون پول تَوَدَه بید ویشتر فَدَه.


حئیقتن، شمرأ گَم تا تمانِ اَ ایتفاقان دنکفه، اَ نَسل از بین نیشه.


وقتی کی اوشان سُفره سر نیشته بید و غذا خوردن دیبید، عیسی بگفت: «حئیقتن، شمرأ گَم کی ایتا جه شُمان کی می مرا غذا خوردن دَره مَرا دُشمند دَس خوائه فَدَن.»


حئیقتن، شمرأ گَم دِه انگورِ محصولِ جا نُنوشم تا اُ روج کی اونَ خُدا پادشائی درون، تازه بُنوشم.»


عیسی پِطرُسَ بگفت: «حئیقتن، تره گَم، هه ایمشب، پیش جه اونکی خوروس دو وار بخوانه، تو سه وار مَرا حَشا خوائی کودن!»


حئیقتن شمرأ گَم، تمان دُنیا میان، هر جا کی ”اِنجیل“ اعلام ببه، اَ زناکِ کارَم اونِ یاد ره واگویا خوائه بوستن.»


«حئیقتن، شمرأ گَم کی تمان آدمیزاد گُنائان و هر کُفری کی بگه ببخشه بِه؛


و اَگه ایتا جا شمرأ قُبیل نُکونید، یا شیمی گبَ گوش نَدید، وقتی کی اویا تَرکا کودن دَرید، شیمی لنگان خاکَم بتکانید، تا اوشانِ ضد گُوائی ببه کی خُدا اوشانَ مجازات کونه.»


عیسی خو دیل جا ایتا آه بکشه و بگفت: «چره اَ نَسل نیشانه دُمبال دَره؟ حئیقتن، شمرأ گَم، هی نیشانه ئی اَ نسلَ فَدَه نخوائه بوستن.»


عیسی ایوارده جمعیت و خو شاگردانَ بگفت: «حئیقتن، شمرأ گَم، بعضیان کی اَیا ایسائید، تا خُدا پادشاییَ نیدینید کی خو قوت اَمرا آیه، مرگَ مزه ی نخوائید چیشتن.»


حئیقتن، شمرأ گَم، هر کَس اَن واسی کی شُمان مسیحِ شین ایسید حتی ایتا پیاله آب شمرأ فَدِه، بی‌ شک بی پاداش نخوائه ماندن.


جه هابیل خون تا زکریا خون کی قربانگا و محرابگا میان فُووسته. بله، شمرأ گَم کی اَ نَسل اَشان واسی حساب پس خوائه دَئن.


خوشا به حال هو خیدمتکارانی کی وقتی اوشان ارباب واگرده، اَشانَ بیدار بیدینه. حئیقتن، شمرأ گَم، خودش خو رختَ خیدمت ره دُکونه؛ اوشانَ سُفره سر نیشانه و اَیه اَشانِ ره خیدمت کونه.


بیدین، شیمی خانه هُطو وِلا کوده بمانسته مانه. و شمرأ گَم کی دِه مَرا نخوائید دِئن تا اُ روج کی بیگید: ”مُوارک ایسه اونکی خُداوند نام مرا اَیه.“»


«جه اَ رو، سَألتره کی آسمان و زمین فُگورده تا اَنکی ایتا نخطه جه تورات بی اعتبار ببه!»


حئیقتن، شمرأ گَم، هرکی خُداپادشاییَ ایتا زاک مانستن قُبیل نُکونه، اونِ بدرون نخوائه شئون.»


عیسی اَشان بگفت: «حئیقتن، شمرأ گَم، هیکّس نیه کی خو خانه یا زن یا براران یا پئر و مار و یا زاکانَ خُداپادشایی واسی وِلا کونه،


عیسی جواب بدَه: «حئیقتن، تره گَم، ایمرو می اَمرا بهشت درون خوائی ایسان.»


بازون دُمباله بدَه: «حئیقتَن شمرأ گَم کی هی پیغمبری خو شار درون قُبیل نیبه.


بازون بگفت: «حئیقتن شمرأ گَم شُمان آسمانَ وازا بوسته دینیدی و خُدا فیریشته ئانَ دینیدی کی انسانِ پسرِ سر، بُجور شیدی و بجیر آئیدی.»


«حئیقتن، شمرأ گَم، اونکی گوسفندانِ گاچه درِ جا بدرون نشه، بلکی دیوارَ بُجور بشه تا ایتا دیگه راه جا بدرون بشه، دوزد و رازنه.


پس ایواردِه اَشانَ بگفت: «حئیقتن، شمرأ گَم، من گوسفندان ره ’دَر‘ ایسم؛


حئیقتن، شمرأ گَم، اَگه گندمِ دانه خاکِ درون دنکَفه و نیمیره، تنها مانه ولی اَگه بمیره خَیلی بار اَورِه.


حئیقتن، شمرأ گَم، نه نوکر خو ارباب جا پیله تره، نه اوسِه بُبوسته جه خو اوسِه کوده.


عیسی بگفت: «تو، تی جانَ می راهِ درون فَدی؟ حئیقتن، تره گَم، پیش جه اونکی خوروس بخوانه، تو سه وار مَرا حَشا خوائی کودن.»


«حئیقتن، شمرأ گَم، اون کی مَرا واوَر بُکونه، اونم کارانیَ کی من کونم، کونه، و حتی پیله تر جه اُ کارانم خوائه کودن، چونکی من پئر ورجه شم.


حئیقتن، شمرأ گَم، شُمان شیون و زاری کونیدی، ولی دُنیا شاد خوائه بوستن؛ شُمان غُرصه دار بید، ولی شیمی غُرصه شادی به.


اُ روج درون، ده هیچّی می جا نخوائید خواستن. حئیقتن، شمرأ گَم، هرچی آسمانی پئر جا می نام مرا بخوائید، اونَ شمرأ خوائه فدَن.


حئیقتن، تره گَم، زماتی کی جوان بی تی کمرَ دَوَستی و هرجا کی خواستی شوئی؛ ولی هَطو کی پیرَ بی تی دَسانَ وازا کونی و اینفر دیگه تی کمر دَوَده و اویا کی نخوائی بیشی بره.»


حئیقتن، تره گَم اَمان جه اونچی کی دانیم گب زنیم و اونچی کی بیده ئیمَ گُوائی دیئیم، ولی شُمان اَمی گُوائیَ قُبیل نُکونیدی.


عیسی جواب بدَه: «حئیقتن، تره گَم، تا اینفر ایوارده بدُنیا نایه، نتانه خُدا پادشائیَ بیدینه.»


عیسی اونَ جواب بدَه: «حئیقتن، تره گَم تا اینفر آب و روحِ جا بدُنیا نایه، نتانه خُدا پادشائی درون بشه.


پس عیسی اَطو اوشانَ جواب بدَه: «حئیقتن، شمرأ گَم کی پسر خودِش جا نتانه کاری بُکونه مگه اُ کارانی کی دینه اونِ پئر انجام دئه؛ چون هر‌چی پئر کونه، پسرَم هو کارَ کونه.


عیسی جواب بدَه: «حئیقتن، شمرأ گَم، مَرا وامُجیدی نه اُ نیشانه ئان و مُعجزه ئان واسی کی بیده ئید، بلکی اُ نان واسی کی بُخوردید و سئرا بوستید.


عیسی جواب بدَه: «حئیقتن، شمرأ گَم، موسی نُبو کی اُ نانَ آسمان جا شمرأ فَدَه، بلکی می پئره کی حئیقی نانَ آسمان جا شمرأ فَدِه.


حئیقتن، شمرأ گَم، هرکی ایمان دَره، ابدی زیندگیَ دَره.


عیسی اَشانَ بگفت: «حئیقتن، شمرأ گَم، کی تا انسان پسر تَنَ نُخورید و اونِ خونَ ننُوشید، شیمی درون زیندگی نارید.


عیسی جواب بدَه: «حئیقتن، شمرأ گَم، اُ کَسی کی گُناه کونه، گُناهِ نوکره.


حئیقتن، شمرأ گَم، اَگه ای کَس می کلامَ عمل بُکونه، تا ابد مَردنَ نخوائه دِئن.»


عیسی اَشان بگفت: «حئیقتن، شمرأ گَم، پیش جه اونکی ابراهیم بئسه، من ایسَم!»


ولی خُداوندِ کلام تا ابد مانه.» و اَ کلام، اُ خُبِ خبر ایسه کی شمرأ اعلام بُبوسته.


بازون ایتا پیله سفیدِ تخت بيدم، و ایکَس کی اونِ رو نيشته بو. اونِ حضورِ جا آسمان و زمين جیویشتید و هی جایی اوشانِ ره پیدا نُبوست.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ