لوقا 15:7 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلان

⁷ شمرأ گَم جه اَ رو، آسمان درون جشن و شادی پیله تری ایتا گنُا کار ره کی توبه کونه بپا به، تا اون نود و نه صالح واسی کی توبه یَ نیاز ناریدی.»

کیتاب مقدّس به گیلکی (رشتی)

⁷ «شمرَ گفتن درم هَطویه کی شادی و سرورٚ ویشتری آسمانٚ جور ایتفاق دکفه وختی ایتأ گوناهکار توبه بوکونه و خودا طرف وأگرده تا کی نود و نُه نفر کی پرهیزکار ایسیدی و ایحتیاج به توبه نأریدی.

Gilaki New Testament

⁷ هطویه کی ایتأ گونأکأرٚ توبه کودنٚ وأسی و اونی وأگردٚستن خودا ورجأ آسمأنٚ دورون ویشتر خوشألی به تأ او نود و نه نفر وأسی کی سرگردأن و گومرأ نوبوستٚده.

کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

⁷ شُمَره گونَم که اینه واسه آسمؤن میئن جشن و خوشی پیلّه تری که یکته گنُاهکار توبه کوئنه، بپا بنه تا او نود ونه ته صالح به که نیازی به توبه گودَن ندئنَن.

لوقا 15:7 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

متّی 18:13

و اَگه اونَ پیدا بُکونه، حئیقتن شمرأ گَم کی اُ ایتا گوسفندِ ره ویشتر ذوق کونه تا اُ نود و نه تا اَویرَ نُبوسته گوسفندِ واسی.

متّی 3:8

پس شیمی کارانِ مرا نیشان بدید کی راست راستی توبه بُکودید

لوقا 15:10

شمرأ گَم، جه اَ رو، ایتا گنُا کاری ره کی توبه کونه، خُدا فیریشته ئان وَر جشن و شادی بپا بِه.»

لوقا 15:29

ولی اون خو پئر جواب درون بگفت: ”بیدین، اَن همه سال من تره خیدمَت بُکوده ئم و هرگس تی دستورات جا سر باز نزِم. با اَ حال تو هرگس حتی ایتا بو‌ُزغاله مَرا فاندئی تا می رفقانِ مرا جشن بیگیرم.

لوقا 15:32

ولی هسّا موقع جشن و شادیه، چونکی تی اَ برار بمَرده بو، زنده بُبوست؛ اَویرَ بوسته بو، پیدا بُبوست!»

لوقا 15:6

و به خانه اَیه، رفقان و هَمسادانَ دوخوانه و گه: ”می مرا ذوق بُکونید، چونکی می اَویرَ بوسته گوسفند بیَافتم.“

لوقا 15:8

«و یا کویتا زناک ایسه کی دَه تا سکۀ نقره بدَره و وقتی کی ایتا جه اوشان اَویرَ به، چراغَ وانگیرانه و خانه یَ روفت و روب نُکونه و تا اونَ نیافته، وامُجستن جا نئسه؟

لوقا 16:15

عیسی اوشان بگفت: «شُمان هوشانید کی خودتانَ مردوم ره صالح نیشان دئید، ولی خُداشیمه دیلِ خبرَ درَه. چونکی اونچی مردوم اونَ ویشتر ارزش فَدید، خُدا دید درون ناپسنده!»

لوقا 5:32

من صالحان واسی ناموم، بلکی باموم گُناکارانَ توبه کودن ره، دعوت بُکونم.»

رومیأن 7:9

من ای زمات جدا جه شریعت زنده بوم؛ ولی وقتی کی شریعتِ حُکم بامو، گُناه زنده بُبوست و من بمردوم.