Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




عبرأنیأن 9:14 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلان

14 چنقدر ویشتر مسیحِ خون، کی بواسطه اَبدی روح، خورَه بی عیب، خُدا ره تقدیم بُکود، اَمی وجدانَ بیخودی کارانِ جا پاکَ کونه تا خُدایِ زنده یَ خیدمت بُکونیم!

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Gilaki New Testament

14 پس بیدینید چندر ویشتر، مسیحٚ خون اَمی ویجدأنَ جٚه کأرأنی کی مٚردنٚ ور شؤیی، پأکَ کونِه کی بتأنیم زٚنده خودایَ خیدمت و عیبأدت بوکونیم. چونکی مسیح، خودا همیشٚکی روحٚ اَمرأ، خؤرَه بی‌عأیب، خودایٚ تقدیم بوکود.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

14 چندی ویشتر مسیح خون که بواسیطه ابدی روح، خوشه بی عَیب خدای ئبه پیشکش بوده امئه وجدؤنه بیخودی کارون جی پکأکونه تا زینده خدا خدمت بوکونیم!

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




عبرأنیأن 9:14
76 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

ولی اَگه من بواسطه خُدا روح دیوانَ بیرونَ کونم، پس خُدا پادشائی شیمی ره بامو دَره.


شَمعونِ پِطرُس جواب بدَه: «تو مسیحِ موعودی، خُدای زنده پسر!»


حتی انسانِ پسرم نامو تا اونَ خیدمت بُکونید، بلکی بامو تا خیدمت بُکونه و خو جانِ مرا خَیلیانِ رهائی بهایَ فدِه.»


پس اَگه شُمان کی شرورید، دانیدی کی بایسی شیمی زاکانَ، خُرم چیان فَدید، چَندر ویشتر شیمی پئر کی آسمانِ درونِ، اوشانیَ کی اونِ جا بخوائید، خُرم چیان خوائه فدَن.


کی امرا جه دُشمندِ دَس جیویزانه و امرا یاری بدَه کی اونَ بی هی هراسی پرستش بُکونیم،


کلاچانَ فندرید: نه کاریدی و نه بینیدی، نه تیلامبار دَریدی و نه کندوج؛ با اَن همه خُدا اوشان روزی فَدِه. و شُمان چَندَر با ارزشتر جه پَرنده ئانید!


پس اَگه خُدا صارا واشَ کی ایمرو نئَه و فردا تُنور میان تَوَدَه به، اَطو پوشانه، چندر ویشتر شمرأ، اَی کم ایمانان!


«خُداوندِ روح می سر نئَه، چونکی مرا مسح بُکود تا خُب خبرَ نادارانَ فارسانم. اون مَرا اوسه کوده تا اسیرانَ آزادیَ اعلام بُکونم، کور چومانِ وینائیَ جار بزنم و ستم بکشه ئانَ آزادَ کونم،


چون اونیَ کی خُدا اوسِه بُکوده، خُدا کلامَ واگویا کونه، چونکی اون، روحَ بی حد و حیساب فَدِه.


تا اُ روج کی بواسطه ی روح القدّس خو رسولانَ کی انتخاب بُکوده بو دستوراتی بدَه و بازین به آسمان بُجور بَبرده بُبوست.


و خُدا چُطو عيسیِ ناصریَ، روح‌القدّس و قوّت اَمرا مسح بُکود. هُطوکی همه جا گردستی و خُب کاران کودی و تمان اوشانی کی ابلیسِ ظولم جیر ایسابیدَ شفا دئی، اَنه واسی کی خُدا اونِ اَمرا بو.


«اَی مرداکان، چره اَطو کونیدی؟ اَمانم شیمی مانستن آدمیم. اَمان خُب خبرَ شمرأ دیئیم کی جه اَ بیخود کاران دَس اُسانید و خُدای زنده یَ ایمان باورید کی آسمان و زمین و دریا و هر اونچیَ کی اوشان دُرونه، خلق بُکود.


خُدا اَمی میان و اوشان میان هی فرقی ننَه، بَلکی ایمان واسی، اَشان دیلانَ پاکَ کود.


چونکی خُدا اُ صِفتان کی بیده نیبه، یعنی اَبدی قوت و اونِ الهی ذات، دُنیا خلق بُبوستنِ جا اُ چیانِ درون کی بساخته بُبوسته واضح بیده به. پس اوشان هی بهانه ئی ناریدی.


و طبق روحِ قدّوسیت، خو زنده بوستن مَرا مُرده ئانِ جا، قوتِ درون اعلام ببوست کی خُدا پسر ایسه، یعنی اَمی خُداوند عیسی مسیح.


ولی اَگه اوشانِ تقصیرات دُنیایَ ثروتمند بُکود و اَشانِ دَباختن غیر یهودیانَ ثروتمند بُکود، پس وقتی کی یهودِ مردوم کاملا نجات بیابید چنقد ویشتر فراوانی باعث به!


چونکی اَگه تو واحشی زیتون دارِ جا واوه بُبوستی و بر خلافِ تی طبیعت، زیتون دارَ کی آزاده، پیوند بُخوردی، پس چنقد ویشتر اصلی خالان تانیدی اُ زیتون داریَ کی اونِ جا واوه بُبوستید، پیوند بُخورید.


شیمی اوسم و اعضایَ گُناهِ دس فَندید تا نادرستی اسباب ببد، بلکی اوشانِ مانستن کی مردنِ جا به زیندگی واگردستید، شمرأ خُدا دَس فَدید تا شیمی اوسم و اعضا خُدا دسِ درون راستی اسباب ببد.


ولی هسّا کی شُمان گناهِ جا آزادَ بوستید و خُدا نوکران بُبوستید؛ اونِ ثمره شمرأ تقدیس بوستن ایسه کی سرآخر ابدی زیندگیَ فارسه.


هُطوکی تورات درون بینیویشته بُبوسته:«اولتّا انسان، يعنی آدم، موجود زنده بُبوسته»؛ آخرتا آدم، روحی بُبوست کی زیندگی فَدِه.


خُدا اُ کسَ کی گُناهَ نشناخته، اَمی واسی گُناه چاکود، تا امان اونِ درون، خُدا صالحی درون شریک بیبیم.


خُدا معبد، بُتان اَمرا چی سازشی دَره؟ چونکی امان خُدای زنده‌ معبد ایسیم. اوجور کی خُدا تورات و پیغمبران کتابان درون گه: «من اوشانِ میان مانم و اوشانِ میان راه خوائم شُئون، و من اوشانِ خُدا خوائم بوستن و اوشان می مردوم خوائید بوستن.»


چونکی من بواسطه شریعت و نسبت به شریعت بَمردوم تا نسبت به خُدا زیندگی بُکونم.


حتی اُ زمات کی اَمی خطائانِ درون بَمرده بیم، اَمرا مسیح مَرا زنده بُکود -شُمان فیض راهِ جا نجات بیافتید-


و محبت درون رفتار بُکونید، هُطوکی مسیح ئم اَمرا محبت بُکود و خو جانَ اَمی واسی قربانی و خوشبو پیشکشِ مانستن خُدایَ تقدیم بُکود.


چونکی اوشان خودشان، جه اَنکی شُمان گرمی امرا اَمی پیشواز باموئید، گب زنیدی و اَنکی چطو بت ئانِ جا دَس بکشه اید و خُدا سمت واگردستید تا خُدای زنده و حقیقیَ خیدمت بُکونید،


هسّا، اُ پادشاهِ دوران، اونکی تا ابد ایسَه و نِشه اونَ دِئن، اُ تنها خُدا، تا ابد و تا ابد حرمت و جلال بِبه. آمین.


اگه می آمون عقب دَکفته، بدانی کی خُدا خانواده درون کی خُدای زنده کلیسا و ستون و حئیقتِ پِی ایسه، چُطو بایستی رفتار کودَن.


کی خو جانَ اَمی واسی فدَه، تا اَمرا هر شرارتِ جا رهائی بدِه و پاکِ مردومی خورِه چاکونه کی فقط خودشِ شین بیبید کی خُبِ کارانِ ره غیرت داریدی.


اون، خُدا جلالِ نور ایسه و اونِ تمان و کمالِ ذاتِ نَقش ایسه، و اون تمانِ چیانَ خو کلامِ قدرت مرا دَره. اون، بعد اَنکی گُنائانَ پاک بُکوده، راسِ دسِ اُ کسی بینیشت کی باعظمت ایسه و عرش بَرینِ درونِ.


اَمان بواسطه عیسی مسیحِ تنِ قربانی کودن امرا، ایوار همیشک واسی، اونِ ره وقف بُبوستیم.


ولی مسیح بعد اَنکی ایتا قربانی گنائانِ واسی همیشک ره تقدیم بُکود، خُدا راسِ دَسِ ور بینیشت.


وگرنه، مگه اوشانِ قربانی تقدیم کودَن قطعَ نُبوستی؟ چون اوشان کی پرستش کودید، ایوار پاکَ بوستید و دِه خوشانَ گناهکار ندانستید.


بائید ایتا راستِ دیل و تمان و کمالِ ایمانِ مرا، خُدایَ نزدیک بیبیم، و اَمی دیلانَ بدِ وجدانِ جا پاکَ کونیم و اَمی تن ئانَ پاکِ آبِ مرا بُشوریم.


ایمانِ امرا بو کی یعقوب اُ موقع کی مَردَن دُبو، هرتا جه یوسفِ پسرانَ برکت بدَه و هُطوکی خو عصایَ تکیه بدَه بو، سجده بُکود و پرستش بُکود.


هَطوئی، عیسی ئم بیرون جه شارِ دروازه عذاب بکشه تا بواسطه خو خون، مردومَ تقدّیس بُکونه.


براران، واخُب بیبید نَبه کی، ایکَس جه شیمی میان شرور و بی ایمانِ دیل بدَره کی شمرأ خُدای زنده جا دور بُکونه،


پس بائید مسیحِ ابتدایی درسانَ پوشتِ سر بَنیم و بالغ بوستنِ سمت جُلو بیشیم. امان نبایستی ایوارده بنایَ، توبه و بیخودی کاران و ایمان به خُدا ره،


اون نه شریعتِ اُ حکم جا کی اونِ نسلَ مربوطه، بلکی اُ زیندگی قوتِ جا کی از بین نیشه، کاهن به.


اون دیگر پیله کاهنانِ مانستن، احتیاج ناره کی هر روج اول خودشه گُنائانِ واسی بازون مردومِ گُنائان واسی قربانی بُکونه، چونکی ایوار همیشک ره اَنه انجام بدَه، اُ موقع کی خورَه قربانی بُکوده.


اون ایوار همیشک ره قُدس‌الاقداسِ درون بامو، نه بُزان و مانده ئانِ خونِ اَمرا، بلکی خودشِ خونِ مرا، و اَطو ابدی رهاییَ آماده بُکود.


چونکی اَطویی، مسیح بایستی جه زماتی کی دُنیا بنا بُبوست یکسره عذاب بکشِه بی، ولی اَطو نُبوست، اون هسّا، ایوار همیشک ره آخرتا زمانانِ درون بامو تا خو قربانی کودن مرا، گنایَ جه میان اوسانه.


ولی فقط پیله کاهن، دومتّا قسمتِ درون شوئی و اونَم فقط سالی ایی مرتبه، و خو امرا قُربانی خونَ بَرِه تا خودشِ واسی و اُ گُنائانِ واسی کی مردوم، نادانی خاطری بُکودید تقدیم بُکونه.


کی اَن هه دورانِ ره ایتا نیشانه ایسه. مطابق اون، پیشکشان و قربانی ئانی کی فدَه به، نتانِه اُ کَسِ وجدانَ کی عبادت کونه، کاملا پاکَ کونه،


بلکی مسیحِ با ارزشِ خونِ امرا بیهه بُبوست، اُ بی‌عیب و بی لَکه برّه امرا.


«اون هی گناهی نُکود، و هی حیله ای اونِ دَهنِ درون پیدا نُبوست.»


مسیح خودش اَمی گُنائانَ خو تنِ درون صلیب سر بِه کول فاکشه، تا امان گناهِ واسی بمیریم و صالحی واسی زیندگی بُکونیم. اونِ زخم ئانِ اَمرا شفا بیگیفتید.


چونکی مسیح ئَم ایوار گُنائان ره عذاب بکشه، یعنی اُ صالح، اوشانِ ره کی صالح نیئید، تا امرا خُدا ورجه باوره، اون، جسم درون بکوشته بُبوست، ولی روحِ درون زنده بُبوست،


و الباقی عُمرَ جسمِ درون، نه آدمی هوا و هوسِ امرا، بلکی خُدا اراده درون زیندگی کونه.


ولی اَگه نور درون زیندگی بُکونیم، هُطوکی خُدا نور درون ايسا، همديگر امرا رِفاقت دَریم و اونِ پسره خون عيسی، جه هر چی گُناه، امرا پاکَ كونه.


شُمان دَنیدی كی اون ظهور بُكود تا گُنائانَ از بین بِبره. اونِ درون هی گُنائی دینه.


و عيسی مسيحِ طرف جا، اُ وفادارِ شاهد، اوّلتا کسی کی مُرده‌ ئان جا زنده بُبوست، و پادشائانِ حاکم، زمین سر. اونكی امرا دوست دَره و خو خونِ مَرا، امرا اَمی گُنائانِ جا رهایی بدَه،


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ