Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




افسسیان 2:2 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلان

2 و زماتی اوشانِ درون زیندگی کودن دیبید، اُ موقع کی اَ دُنیا رائانِ درون و هوا قدرتِ رئیس، یعنی ابلیسِ جا اطاعت کودید، هو روحِ جا کی هَسا ئَم نافرمانی زاکانِ درون عمل کونه.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Gilaki New Testament

2 شومأن گونأ میأن زٚندیگی کودیدی، او وخت کی جٚه اَ دونیأ رأ روشأن و شیمی نفسٚ قودرتٚ پأدیشأیی ایطأعت کودیدی، ینی هو روحی کی هسأ شورشیأن میأن کأر کونِه.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

2 و یک زمت اوشون مئن زیندگی گودین، او زمت کی ای دونیای رائان مئن و هوا قدرت رئیس، یعنی ابلیس اجی ایطاعت گودین، هو روح اجی کی ایسه نی نافرمونی زاکون مئن عمل کونه.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




افسسیان 2:2
64 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

انسانِ پسر بامو کی خوره و نوشه؛ گیدی: ”ایتا مرداکی شکم پیس و عرق خوره، خراجگیران و گُناکاران رفقِ.“ ولی اونچی کی عقل و حکمت جا به بار اَیه نیشان دئه کی اُ عقل و حکمت درستِ یا نه.»


دانه ئی کی توموش گومارِ میان بکاشته بُبوست، اُ کَسی ایسه کی کلامَ ایشتاوه، ولی اَ دُنیا دیل ناگرانیان و مالِ دُنیا زرق و برق، اونَ خفه کونه و بار ناوره.


زمین، اَ دُنیایه و خُرم دانه، آسمانِ پادشائی زاکانید. هَرزِ واشان، اُ شُرورِ زاکانید؛


ولی اَ دُنیا دیل ناگرانیان و مال دُنیا زرق و برق و دیگر چیانِ هَوَس اَشان دیل درون نیشینه و خُدا کلامَ خفه کونه و بار ناوره.


ارباب، قاب باز مباشیر زرنگی جا تعریف بُکود؛ چونکی اَ دُنیا زاکان در مقایسه با خوشان هم سَرو مالان روشنائی زاکان جا عاقیلترید.


«اَی شَمعون، اَی شَمعون، شیطان اَنه بخواستِ کی شمرأ گندم مانستن تَبَجه بزنه.


هسّا اَ دُنیا داوری وقتِ؛ الان، اَ دُنیا رئیس، شیطان بیرون اِگاده به.


شام موقع بو. ابلیس پیشتر یهودای اَسخَریوطی، شَعمون پسر دیل درون بنه بو کی عیسیَ دُشمند دَس فَده.


وقتی یهودا لقمه ی فیگیفت، هو دَم شیطان اون جلد درون بُشو. بازون عیسی اونَ بگفت: «اُ کاریَ کی خوائی انجام بدی، زودتر انجام بدن.»


ده خَیلی وقت نمانسته کی شیمی مرا گب بزنم، چونکی اَ دُنیا رئیس آمون دَره. هی گزکی می جا اونِ دَس درون دینه؛


اَگه دُنیا شین بید، دُنیا شمرأ خو کَسان مانستن دوست دَشتی. ولی چونکی دُنیا شین نیئید، بلکی من شمرأ دُنیا جا سیوا بُکودم، دُنیا شیمی جا خَفت دَره.


و داوری واسی، چونکی اَ دُنیا رئیس، محکوم بُبوسته.»


دُنیا نتانه شیمی جا خَفت بدَره ولی می جا خَفت دَره، چون من گُوائی دئم کی اونِ کاران بده.


عیسی اوشانَ بگفت: «شُمان زمین شینید، من آسمان شینم. شُمان اَ دُنیا شینید، من اَ دُنیا شین نیئم.


شُمان شیمی پئر، ابلیس شینید و خوائیدی شیمی پئر خواسته ئانَ انجام بَدید. اون جه آغاز قاتل بو و حئیقت مرا کاری ناشتی، چونکی هی حئیقتی اونِ درون دیئنه. هر وقت دوروغ گه، خو ذاتِ جا گه؛ چونکی دوروغگوئه و تمانِ دوروغگوئانِ پئره.


شار داروغه وقتی کی خلقَ آرامَ کود، بگفت: «ای اِفِسُسِ مرداکان، کیسه کی نَدانه اِفِسُس شار، پیله آرتِمیس معبد نگهبانه؟ کیسه کی نَدانه اِفِسسِ شار، مُقدّس سنگ نگهبانه کی آسمانِ جا بکفته؟


ولی پِطرُس اونَ بگفت: «اَی حَنانیا، چره وَئَشتی شیطان تی دیلَ اوجور پُرَ کونه کی روح القدّسَ دوروغ بگی و ایپچه اُ زمین پولِ جا تِرِه بدَری؟


و دِه اَ دُنیا مانستن نیبید، بلكی شیمی فکرِ تازه بوستنِ مرا، عَوضَ بید. اُ موقع تانیدی خُدا اراده یَ بفهمید، اونِ خب، پسندیده و کاملِ اراده یَ.


می منظور اَن نُبو کی هی ذره اَ دُنیا بی حَیائان مرا یا طمع کاران و قابازان یا بُت پرستانِ مرا شئون و آمون نُکونید، چونکی اُطویی بایستی دُنیایَ ترکَ کونید.


بعضی جه شُمان پیشتر اَطو بید. ولی عیسی مسیح خُداوند نامِ درون و بواسطه اَمی خُدا روح بُشوسته بُبوستید، تقدیس بُبوستید و صالح بحساب باموئید.


اَ دُوره خُدا بی‌ایمانانِ فیکرانَ کورَ کوده تا مسیح جلالِ انجیل نورَ کی خُدا دیمه، نیدینید.


کی خو جانَ اَمی گُنائان واسی فَده تا خُدا و اَمی پئرِ اراده اَمرا، اَ شرِّ دوران جا رهایی بدَه.


هر ریاست و اقتدار و قوت و فرمانروایی جا بُجورتر، و بجورتر جه هر نام، نه فقط اَ دوره درون بلکی آینده دورانِ درونَم هَطو.


پس به یاد باورید کی ایی زمات شُمان غیر یهودیانَ، ’ختنه نُبوسته‘ دوخادیدی، و خودشانَ ’ختنه بُبوسته‘ دانستید- هسّا اَنکی اوشانِ ختنه، کاری جسمانی ایسه کی آدم دَس مرا انجام بُبوسته-


ولی هسّا مسیحْ عیسی درون، شُمان کی زماتی دور بید، بواسطه مسیحِ خون نزدیک بُبوستید.


امان همتانَم زماتی اَشانِ میان اَمی جسمِ هوا و هوسِ درون زیندگی کودیم، و اَمی جسمِ فیکران و خواسته ئانَ بجا آوردیم؛ و بقیه آدمانِ مانستن، بنا به اَمی ذات به خُدا غضب محکوم بُبوستیم.


هسّا، اَنه گَم و خُداوندِ درون بازم گَم کی شیمی رفتار دِه نبایستی اُ مردوم مانستن کی خُدایَ نشناسیدی بِبه کی خوشانِ بیخودی فکرانِ درون رفتار کونیدی.


تا شیمی قدیم زیندگی رَوِش، یعنی اُ قدیم آدمَ، کی بواسطه ی فَریبنده خواسته ئان، فاسد بو، تنِ جا بیرون باوَرید.


وَئنلانید ایکس شمرأ چَتِ گبانِ مَرا گول بزنه، چونکی هه چیانِ واسی ایسه کی خُدا غضب اوشانِ سَر آیه کی نافرمانی کونیدی.


چونکی شُمان ایی زمات تاریکی درون ایسابید ولی هسّا خُداوند درون نورید. پس نور زاکان مانستن رفتار بُکونید.


چونکی اَمی جنگ، جسم و خون مَرا، یعنی آدمی امرا نیئه، بلکی اَمان رئیس ئانِ ضد، قدرتانِ ضد، و اُ تاریکی نیروئانِ ضد کی اَ دُنیا سر حاکمید، شریر روحانِ لشگرانِ ضد کی آسمانی جیگائان درونید، جنگ کودن دَریم.


شُمانم زماتی خُدا مرا غریبه بید، و شیمی فکر درون اونِ دُشمن بید، و اَن شیمی شُرورانه کارانِ درون معلوم بوستی،


چونکی دیماس اَ دُنیا دوست داشتنِ واسی، مَره ولا کود و تسالونیکی شار بُشو. کْریسکیس، غَلاطیه منطقه بُشو و تیتوس ئم دلماتیه منطقه بُشو دَره.


پاک و خالص دینداری اَمی پئر، خُدا دید درون اَنه : یتیمان و ویوه زناکان دسَ مصیبت درون گیفتن و امرا اَ فاسد دُنیا جا دور داشتن.


اَجور آدمی گُمان نُکونه کی، خُداوند جا ایچی فیگیرِه،


اَی زیناکاران، مگه نانیدی که دُنیا مَرا دوستی کودن خُدا مَرا دُشمندی کودَنه؟ پس هرکس اَنه دُمبال دِبه کی دُنیا مَرا دوستی بُکونه خورَه خُدا دُشمند بُکوده دَره.


اُ زاکانِ مانستن کی فرمانبرید، دِه اُ هوا و هوسانِ مانستن نیبید کی نادانی دورانِ درون دَشتید.


چره کی جه قدیم بِقایده شیمی عمرَ اُ کارانِ ره بنائید کی خُدا نَشناسان کودیدی، و شیمی زیندگیَ بی عفتی و هوا و هوس و مَستی و هَرزگی و عیش و نوش و شرم آورِ بُت‌پرستی ئانِ امرا سر بکودید.


اوشانِ چومان زِنا جا پُره کی گنا کودنِ جا سیرا نیبه. اوشان جوانانیَ کی سُست ایسید به دام تَوَدیدی. اوشانِ دیلان طمعِ درون ماهره! لعنتِ زاکانید!


خُدا زاکان و ابلیس زاکان اَطو آشکارَ بید: اونکی صالحیَ بجا ناوره، خُدا جا نیه و اونکی خو برارَ دوست ناره خُدا جا نیه.


اونکی گُناه درون زیندگی کونه، ابلیسِ جا ایسه، چونکی ابلیس جه هو اوّل گُناه کودن دَره جه اَ رو خُدا پسر ظهور بُکود تا ابلیس کارانَ باطلَ کونه.


ای کوجه زاکان، شُمان خُدا جا ایسید و اوشانِ سر حریف بُبوستید، چون اونکی شیمی درون ایسا جه اونکی دُنیا درون ایسا پیله تَره.


اَمان دَنیم کی جه خُدا ایسیم، و تمانِ دُنیا اُ شریر قدرتِ جیر دَره.


چونكی هرکَس خُدا جا بزا بُبوسته بِبه، دُنیا سر حریفَ به و اَمی ایمان اُ پیروزی ایسه کی دُنیایَ حریفَ بوسته.


و پيله آژدها بیجير تَوَده بُبوست، یعنی هو قديمی لانتی کی ابليس يا شيطان دوخواده به، کی تمانِ دُنیایَ گُمراهَ کونه. اون، زمین سر تَوَده بُبوست و اونِ فیریشته ئانم اونِ مرا بيجير تَوَده بُبوستید.


و اُ نیشانه ئان و معجزات واسی کی اجازه داشتی بجای اُ اولتّا واشی جانور بکار بیگیره، اوشانیَ کی زمينِ سر ایسائیدَ گول بزه و اوشانَ بگفت ایتا مجسمه اُ واشی جانور جا چاکونید کی شمشير اَمرا زخمی بُبوسته، ولی با اَ حال زنده بمانست.


و تمانِ اوشانی کی زمين سر ایسائیدی و اُ واشی جانورَ پرستش کونیدی- یعنی هرکس کی اونِ نام، بَرّه دفترِ حیاتِ درون بینیویشته نُبوسته، هو بَرّه کی پیش جه دُنیا بنا بوستن قُربانی بُبوسته بو.


هفتمين فیریشته خو پياليه یَ هوا درون فکود و ايتا بُلند صدا اُ تخت و معبد جا بامو کی: «تمانَ بوست!»


و فیریشته، اژدهایَ کی هو قديمی لانتیه، هونکی ابليس يا شيطانِ، بيگيفت و تا هازار سال اسیر بُکود.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ