Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




دوم تسالونیکیان 1:7 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلان

7 و شمرأ کی عذاب کیشیدی، اَمی اَمرا راحتی دِئه، اُ موقع کی خُداوند عیسی خو زوردار فیریشته ئانِ اَمرا آسمانِ جا ظاهر بِبه،

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Gilaki New Testament

7 اونٚ وأسی، شٚمٚره کی آزأر و اَذِت بوبوستید، اَ ایطمینأنَ دٚهٚم کی وختی خوداوند عیسا، نأخٚوٚرکی او آتش شوأله‌یأنٚ میأنی جٚه آسمأن خو پورقوّت فٚرٚشته‌یأنٚ اَمرأ بأیٚه، خودا اَمٚرَه و شٚمٚره آرأمٚش بخشه؛

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

7 و شمره کی عذاب کشنین و هیطؤ أمره نی، راحتی دئنه. او مؤقع کی خداوند عیسی خوشه زوردار فریشته ئان همأ آسمؤن أجی ظاهیر بنه،

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




دوم تسالونیکیان 1:7
51 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

«چونکی انسان پسر، خو پئرِ جلالِ درون فیریشته ئانِ مرا خوائه اَمون و هر کَسَ اونِ کارانِ ره، عَوَض خوائه فَدَن.


حئیقتن، شمرأ گَم، بعضیان کی اَیا ایسائید، تا انسانِ پسرَ نیدینید کی خو پادشائی درون اَیه، مَردنِ مزه یَ نخوائید چیشتن.»


وقتی کی انسان پسر خو شکوه و جلال مرا بایه و تمان فیریشته ئان اون اَمرا، هو موقع خو پادشائی تخت سر خوائه نیشتن


بازون اوشانیَ کی اونِ چپ وَر ایسائیدَ خوائه گفتن: ”اَی لَعنت بُبوسته ئان، می جا دورَ بید و ابدی آتش درون بیشید کی ابلیس و اونِ فیریشته ئانِ ره آماده بُبوسته،


عیسی جواب بدَه: «تو اَطو بگفتی! و شمرأ گَم کی بازین پس انسان پسرَ خوائید دِئن کی قدرت راست دَسِ وَر نیشته و آسمان ابران مرا اَیه.»


عیسی اون بگفت: «ایسَم، و انسان پسرَ خوائید دِئن کی خُدای قادرِ راستِ دَسِ وَر نیشته و آسمانِ ابران مرا اَیه.»


چون هر کی اَ زینا کار و گُناه کار نَسل میان جه من و می گبان عار بدَره، انسان پسرَم هو زمات کی خو آسمانی پئر جلال درون، مُقدّسِ فیریشته ئان مَرا اَیه، اونِ جا عار خوائه داشتن.»


ولی ابراهیم جواب بدَه: ”اَی زای، به‌یاد باور کی تو تی زندگی درون، خرم چیان بیگیفتی، و بد چیان ایلعازَرِ قسمت بُبو. ولی الان اون اَیا آسایش درون ایسا و تو عذاب درون.


روجی کی انسانِ پسر ظهور بُکونه ئَم هُطو خوائه بوستن.


همه چی بواسطه اون بوجود بامو، و جه هر اونچی کی بوجود بامو، هیچّی بدون اون بوجود نامو.


بازون بگفت: «حئیقتن شمرأ گَم شُمان آسمانَ وازا بوسته دینیدی و خُدا فیریشته ئانَ دینیدی کی انسانِ پسرِ سر، بُجور شیدی و بجیر آئیدی.»


و بگفتیدی: «اَی جلیلی مرداکان، چره اَیا ایسائید و آسمانَ چوم بُدوخته دَریدی؟ هه عیسی کی جه شیمی میان به آسمان بُجور ببرده بُبوست، هُطوکی بیده ئید به آسمان بُشو، ایوارده خوائه واگردستن.»


پس توبه بُکونید و خُدا سمت واگردید تا شیمی گُنائان پاکَ به،


اَگه خُدا زاکانیم، پس وارثانَم ایسیم، یعنی خُدا وارثان و مسیحِ اَمرا، ارثِ درون شَریکیم. به شرطی که اَمانَم اونِ اَمرا عذاب بکشیم، تا امانَم اونِ اَمرا جلال پیدا بُکونیم.


هرکسِ کار اَشکار خوائه بوستن چره کی اُ ’روج‘ میان، همه چیَ آشکار خوائه کودن. چونکی آتش، کار نتیجه نمایان بُکوده، و آتش هر رقم کارَ کی آدمان بُکودید امتحان کونه.


چونکی اَمی اَ کوچک و زودگُذره رنج ئان، اَمِره ابدیِ جلال آوردن دَره کی اُ رنج ئانِ اَمرا برابری نُکونه.


فیض و صلح و سلامتی خُدا طرف جا، اَمی پئر، و خُداوندْ عیسی مسیح، شمرأ بایه.


چونکی همه چی بواسطه ی اون خلق بُبوست، آسمان درون و زمین سر، اُ چیانیَ کی شه دِئن یا نیشه دِئن، چی پادشائی تخت ئان یا قلمرو ئان، رئیس ئان یا قُدرت ئان، همه چی بواسطه ی اون و اونِ ره خلق بُبوست.


و شیمی دیلانَ پایدار بُکونه، تا اَمی خُداوند عیسی آمونِ موقع تمانِ خو مقدّسین امرا، اَمی خُدا و آسمانی پئر جُلو، بی عیب و مقدّس بیبید.


اگر تاب باوَریم، اونِ امرا سلطنتَم کونیم، اگر اونَ حشا بُکونیم، اونم امرا حشا کونه؛


و اَمی اُ موارکِ امیدِ رافا بیبیم، یعنی اَمی عظیمِ خُدا و اَمی نجات دهنده عیسی مسیحِ جلالِ آشکار بوستن،


ولی اونچی کی بجا مانه، ترسِ امرا رافا ایسائن، مجازات و ایتا پیله آتشِ کی خُدا دُشمندانَ فَوَره.


چونکی اَمی خُدا «آتشیَ مانه کی سوجانه.»


پس با اَنکی اَ واده یِ بدرون شوئن اونِ آسایش درون هنو پابرجا ایسه، تَرسیم نُکونه معلوم بِبه کی اینفر جه شیمی میان اُ واده بدَس آوَردَنِ ره شکست بخوره.


پس بائید تقلا بُکونیم تا اُ آسایشِ درون راه بیابیم، تا هیکَس اَجور نافرمانی اَمرا نَکفه.


پس خُدا مردومِ ره، مقدّس شنبه آسایش، بجا مانه.


پس مسیح ئم کی ایی مرتبه قربانی بُبوسته تا خَیلیانِ گنائانَ اوسانه، دومین باره ره اَیه، ولی نه گُنائانِ اوسادنِ واسی، بلکی اوشانِ نجاتِ واسی کی شوقِ امرا اونِ چوم بِراه ایسید.


اُ عیسی مسیح کی به آسمان بُشو و هَسا خُدا راستِ دَسِ وَر ایسا، و فیریشته ئان، قدرتان و قوت ئان اونِ فرمانبر بُبوستید.


ولی هو کلامِ امرا، آسمانان و زمینیَ کی الان دِئن دَرید، آتش ره جَمَ بوسته و تا داوری روج و بی‌دینانِ هلاکَ بوستن ره بداشته به.


اَطویی، سُدوم و عَمورَه و اُ دوروَرِ شاران، کی اوشانِ مانستن بی عفتی بکودید و اُ هرزگی دُمبال کی تنِ ره غیرِطبیعی بو، بشوئید، ابدی آتش درون مجازات بُبوستید، تا ایتا دَرس عبرت همتان ره بیبید.


بیدینید، اون، اَبرانِ اَمرا اَيه هر چومی اونَ دینه، حتّی اوشانی كی اونَ نیزه بِزه ئید؛ و تمانِ زمینِ طایفه ئان، اونِ واسی شیون خوائيد کودَن. راس راسی کی اَطو به. آمين.


اونَم خُدا غضبِ شراوِ جا خوائه خوردن، اُ شراو کی اَمبست و خالصِ، خُدا غضبِ جامِ درون دُکوده بُبوسته. اون، مُقدّسِ فیریشته ئان جُلُو و برّه جُلُو آتش و گوگردِ امرا عذاب کشه.


و ایتا صدا آسمانِ جا بيشتاوستم کی گفتی: «اَنه بينیويس: خوشا بحال اوشان کی بازین پس خُداوندِ درون ميریدی.» و خُدا روح گه: «راس راسی خوشا بحال اوشان، کی خوشانِ زحمت ئانِ جا آسایش گیریدی، چونکی اوشانِ اعمال، اوشانِ دُمبالسر خوائه آمون!»


بازون ایتا پیله سفیدِ تخت بيدم، و ایکَس کی اونِ رو نيشته بو. اونِ حضورِ جا آسمان و زمين جیویشتید و هی جایی اوشانِ ره پیدا نُبوست.


اون، اوشانِ چومانِ جا هر آرسوییَ پاکَ کونه. و دِه مرگی نَنه؛ و دِه هی شیون و هی گریه و هی دَردی نَنه، چونکی اولتّا چیان از بین بشوئید.»


«من، عيسی، می فیریشته یَ شیمی ورجه اوسه کودم تا اَ چيانَ کليسائانِ ره شهادَت بدِه. من داوود رگ و ريشه و صوبِ ستاره ئَم کی فتاوه.»


فیریشته مَرا بگفت: «اَ گبان راستِ و شه اطمینان کودن. خُداوند، پیغمبرانِ روحانِ خُدا، خو فیریشته یَ اوسه کوده تا اونچی کی بايستی خَیلی زو اتفاق دَکفه، خو نوکرانَ نيشان بدِه.»


ولی اون مَرا بگفت: «اَطو نُکون! منم تو و تی برارانِ مانستن، یعنی پیغمبران، و اوشانی کی اَ کتابِ کلامَ عمل کونیدی، هم خیدمَتم. خُدایَ پرستش بُکون.»


و هرتا جه اوشانَ، سفيد قبا فَدَه بُبوست و اوشانَ بگفته بُبوست کی ایپچه ویشتر آرام بیگیرید تا اوشانِ هم خیدمتان و برارانِ تعداد كی قراره اوشانِ مانستن بُکوشته بیبید، کامل بِبه.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ