Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




دوم پطرس 2:1 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلان

1 ولی یهودِ مردومِ میان، دوروغی پیغمبرانَم ایسابید، هَطوکی شیمی میانم دوروغی آموجگاران خوائید اَمون، کی خَلوتی غلطِ تعالیمَ آوریدی کی تانه بُکوشه و هو اربابیَ کی اوشانَ بیهه حشا کونیدی و اَطوئی ناخبرکی ایتا بَلا خوشانِ سر خوائید آوردَن.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Gilaki New Testament

1 امّا ایسرأییل قومٚ میأن، دورُغگو پیغمبرأنم ایسأبود، هطو کی شیمی میأنم دورُغگو معلمأن اَیٚده کی دوز و کلکٚ اَمرأ خودا جَا گب زٚنٚد و حتّا خوشأنی آقأ، مسیح، کی اَشأنَ خو خونٚ اَمرأ بیهه، اینکأر کونٚده. امّا یوهو ایتأ وأشتنأکٚ سرنوشتٚ دورونی دکفده.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

1 أما یهود مردوم مئنه، دورؤغی پیغؤمبرؤن أم ایسأبون، هوطؤ کی شیمئه مئنم دورؤغی معلیمؤن أنن کی جیرجیرکی غلط تعلیمؤن أبئنن کی کوشنده ایسه و هو أربابیِ کی ایشؤنه بیئه، حشا کؤنن و ایطؤری ناخبر بلایی خوشؤن سر أبئنن.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




دوم پطرس 2:1
73 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

ولی هر کی مَرا مردومِ ورجه حَشا بُکونه، منم می پئر ورجه کی آسمان درونِ، اونَ حَشا خوائم کودن.»


دوروغِ پیغمبرانِ زیادی ویریزید و خَیلیانَ گُمرا خوائید کودن.


چونکی دوروغِ مسیح ئان و دوروغِ پیغمبران ویریزید، پیله مُعجزه ئان و نیشانه ئان آشکارَ کونید تا اَگه ببه، حتی سیوا بُبوسته ئانَم گُمرا بُکونید.


چونکی خَیلیان می نامِ مرا خوائید اَمون و خوائید گفتن کی، ”من مسیح موعود ایسم،“ و خَیلیانَ گُمرا کونید.


« دوروغِ پیغمبرانِ جا دوری بُکونید. اوشان گوسفندانِ رختِ مرا شیمی ورجه اَئیدی، ولی باطنِ میان واشی گُرگانَ مانید.


چونکی دوروغ مسیح ئان و دوروغ پیغمبران ویریزید، پیله مُعجزه ئان و نیشانه ئان آشکارَ کونید تا اَگه ببه، حتی انتخاب بُبوسته ئانَ گُمرا بُکونید.


ولی هرکی مردوم ورجه مَرا حَشا بُکونه، خُدا فیریشته ئان ورجه حَشا خوائه بوستن.


عیسی جواب بدَه: «واخُب بیبید کی گُمرا نیبید؛ چونکی خیلیان می نام مرا خوائید اَمون و خوائید گفتن: "من هونم" و "موعود موقع فارسه". اوشان دُمبالسر نیشید.»


وای بر شُمان اُ زمات کی همه شیمی جا تعریف بُکونید، چونکی اوشانِ پئران ئم دوروغ پیغمبران اَمرا اَطو بُکودید.»


چونکی اَجور آدمان اَمی خُداوند مسیحَ خیدمت نُکونیدی، بلکی خوشانِ شِکمِ فکر ایسید و قشنگ گبان و خاش والیسی اَمرا، ساده آدمانَ گُول زنیدی.


چونکی اَ دو دستگی بایستی شیمی میان بِبه تا اَطویی شیمی میان اوشانی کی راس راسی ایمان دَریدی، معلوم بیبید.


چونکی شیمی هِئنِ واسی بها فَده بُبوست، پس خُدایَ شیمی تن درون جلال بَدید.


شیمی آزادی واسی بها فَده بُبوسته، آدمیان غُلام نیبید.


اَ نیگرانی اُ دوروغِ برارانِ واسی بو کی زیر زیرکا اَمی میان باموئید، تا اُ آزادی کی مسیحْ عیسی درون داریمَ جاسوسی بُکونید و اَمرا بردگی ره بیگیرید.


عوضِ اَمان مسیح، لعنت بُبوست و اَطویی، اَمرا شریعتِ لعنتِ جیر آزاد بُکود، چونکی تورات درون بینیویشته بُبوسته کی: «هر کَس دار بزه بِبه، ملعون ایسه.»


اوشان شیمی واسی غیرت دَرید، ولی نه خُب نِیت مرا. اوشان خوائیدی شمرأ سیوا بُکونید تا اوشانِ ره غیرت بدَرید.


بُت پرستی و جادوگری؛ دُشمندی، جنگ و دعوا، حسودی، غیظ، زیاده خوایی، تفرقه، دسته دسته کودَن،


امان مسیحِ درون بواسطه ی اونِ خون، رهایی دَریم، کی اَن هو خطائان بَخشئن ایسه، کی اونَ خو بی حد و حیساب فیض اَندر،


پس دِه زاکانِ مانستن نخوائیم بوستن کی کُول ئان امرا هر طرف پرتاب بیبیم و جور واجور تعالیم و آدمانِ مکر و حیله باد، اُ نقشه ئانِ درون کی گُمرائی واسی کیشیدی، اَمرا اَ طرف اُ طرف ببَره.


اوشانِ عاقبت هلاكتِ. اوشانِ خُدا اوشانِ شكم ایسه و شرم آور چیانَ افتخار کونیدی، اوشان زمینی چیان باره فکر کونیدی.


وَئنلانید ایکس شمرأ محروم بُکونه اَ اِصرار امرا کی تنَ بایستی خُب داشتن و فیریشته ئانَ پرستش کودَن. اَجور آدمی فقط خو رویائانَ تکیه کونه و بی اونکی دلیلی بدَره خو پوچِ فکرانِ اَمرا مغرور به.


واخُب بیبید تا، هیکّس شمرأ پوچِ فلسفه و فریب اَمرا گرفتار نُکونه، کی نه مسیح سر، بلکی آدمیانِ رسم و رُسومات و اَ دُنیا اصولِ سر پابرجا ایسه.


ولی اگه ایکس خو فامیلان، بخُصوص خو خانواده احتیاجاتِ دُمبال نَبه، خو ایمانَ حَشا کونه و ایتا بی ایمانِ جا بَدترِ.


چون زماتی فارسه کی مردوم دُرست تعلیمَ تاب ناوَریدی، بلکی آموجگارانیَ خوشانِ دوروَر جَمَ کونیدی تا اونچیَ بیشتاوید کی اوشانِ گوش دوست داره بیشتاوه و اوشانِ هوا هوسانِ امرا جور دَر اَیه؛


اوشانِ دهنَ بایستی دَوَستن چونکی اوشان، تمانِ خانواده ئانَ پاشانیدی، و ناحقِ سودِ واسی اُ چیانیَ تعلیم دیئیدی کی نبایستی تعلیم بَدید.


اُ کسِ باره کی جُدایی تَودِه، ایوار و بازون دو وار اونَ اخطار بدَن و بازون پس دِه اونِ مرا شوئن و آمون نُکون.


شُمان خیال کونیدی، اونِ حَقّ، کی خُدا پسرَ پا جیر بَنه و اُ عهدِ خونَ کی اونِ ره وقف بُبوسته، بی حرمت بُکوده، و فیضِ روحَ بی عزّت بُکوده، چی بَدترِ مجازات اونِ سر خوائه آمون؟


با اَنکی شُمان عیسی مسیحَ نیده اید، اونَ دوست دَریدی؛ و هرچن اونَ الان نیدینیدی، اونَ ایمان دَرید و خوشحالی کونیدی، اُ شادی امرا کی نیشه گفتن و پُر جه جلال ایسه،


و خوشانِ طمعِ راه درون، دوروغِ گبانِ مَرا، شمرأ غارت کونیدی. اَشانِ محکوم بوستن کی پیشتر تعیین بُبوسته، بیکار نینیشته و اوشانِ نابودی نُخوفته!


من اَ چیانَ، اوشانِ باره كی تقلا کونیدی شمرأ گُمرا بُكونيد شمرأ بینیویشتم.


ای عزیزان، هر روحیَ واور نُکونید، بلکی روحانَ امتحان بُکونید تا بیدینید کی خُدا جا ایسید یا نه. چونکی دُنیا درون خَیلی دوروغ پیغمبران ایسائیدی.


کی شمرأ بگفتید: «آخرتا زماتِ درون، رخشن کونانی، خوائید آمون کی خوشانِ هوا وهوس ئانِ دمبال ایسید.»


چون مردومی کی اوشانِ محکومیت جه قدیم تعیین بُبوسته، خَلوتی شیمی میان راه پیدا بکودید. اَشان بی دینانی ایسید کی اَمی خُدا فیضَ به عیاشی تبدیل کونیدی و عیسی مسیح، تنها ارباب و اَمی خُداوندَ، حشا کونیدی.


و اُ نیشانه ئان و معجزات واسی کی اجازه داشتی بجای اُ اولتّا واشی جانور بکار بیگیره، اوشانیَ کی زمينِ سر ایسائیدَ گول بزه و اوشانَ بگفت ایتا مجسمه اُ واشی جانور جا چاکونید کی شمشير اَمرا زخمی بُبوسته، ولی با اَ حال زنده بمانست.


دانم كويا سر کونی، اويا كی شيطانِ پادشایی تختِ. با اَ حال می نامَ قایِم بَچسبَستی، و حتّی اُ روجانِ درون کی آنتيپاس، می اُ وفادارِ شاهد كی شیمی میان، اویا کی شیطان ایسَه اونَ بُكوشتيد، ايمانی كی مَرا دَشتی، حشا نُكودی.


تی عذاب و ناداری جا واخبرم، ولی تو دولتمندی! و اُ آدمانِ افترائانِ جا خبر دَرم، كی گیدی يهودی ایسید ولی نيئيد، بلكی شیطانِ عبادتگاه ایسید.


من تی اعمالِ جا واخبرم. بیدین، ایتا وازَه کودِه دَر تی جُلُو بَنَم، كی هيکّس نتانه اونَ دَوَدِه. دَنم كی تی قدرت کمِ، ولی می كلامَ بداشتی و می نامَ حَشا نُكودی.


و اوشان تازه سرودی بخواندید، كی گفتی: «تو قابیل ایسی کی اُ طومارَ بیگیری و اونِ مُهرئانَ بشکنی، چره كی قربانی بُبوستی، و تی خونِ مَرا مردومَ جه هر طایفه و زوان و مردوم و ملّت، خُدا ره بیهئی؛


اوشان بُلند صدا مرا داد زئيدی و گفتیدی: «اَی خُداوند کی قادر و قُدوس و حَقّ ایسی، تا اَ كی داوری نُکونی و اَمی خونِ تقاصَ زمین مردومِ جا، فینگیری؟»


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ